Ἐγὼ τώρα ἐξαπλώνω ἰσχυρὰν δεξιὰν καὶ τὴν ἄτιμον σφίγγω πλεξίδα τῶν τυράννων δολιοφρόνων . . . . καίω τῆς δεισιδαιμονίας τὸ βαρὺ βάκτρον. [Ἀν. Κάλβος]


******************************************************
****************************************************************************************************************************************
****************************************************************************************************************************************

ΑΙΘΗΡ ΜΕΝ ΨΥΧΑΣ ΥΠΕΔΕΞΑΤΟ… 810 σελίδες, μεγέθους Α4.

ΑΙΘΗΡ ΜΕΝ ΨΥΧΑΣ ΥΠΕΔΕΞΑΤΟ… 810 σελίδες, μεγέθους Α4.
ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

****************************************************************************************************************************************

TO SALUTO LA ROMANA

TO SALUTO  LA ROMANA
ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
****************************************************************************************************************************************

ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΕΩΣ ΤΩΝ ΓΙΓΑΝΤΩΝ

ΕΥΡΗΜΑ ΥΨΗΛΗΣ ΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΤΟΣΟΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗΝ ΤΗΣ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑΣ ΟΣΟΝ ΚΑΙ ΔΙΑ ΜΙΑΝ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΘΕΜΕΛΙΩΣΙΝ ΤΗΣ ΙΔΕΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΚΑΤΑΚΛΥΣΜΙΑΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ Η ΑΝΕΥΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΜΟΜΜΙΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΓΙΓΑΝΤΙΑΙΟΥ ΔΑΚΤΥΛΟΥ! ΙΔΕ:
Οι γίγαντες της Αιγύπτου – Ανήκε κάποτε το δάχτυλο αυτό σε ένα «μυθικό» γίγαντα
=============================================

.

.
κλικ στην εικόνα

.

.
κλικ στην εικόνα

.

.
κλικ στην εικόνα

20 Ιουνίου 2011

Η ΕΛΛΑΣ ΠΕΡΙΓΕΛΩΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ

Sunday Times: Πωλητήριο στον Παρθενώνα

Με μια χλευαστική φωτογραφία πινακίδας πώλησης του Παρθενώνα συνόδευσαν οι Κυριακάτικοι Times το ρεπορτάζ για τις επικείμενες αποκρατικοποιήσεις στην Ελλάδα. Το πωλητήριο που έχει αναρτήσει η εφημερίδα στον Ιερό Βράχο μπροστά από τον Παρθενώνα αναφέρει: 
«Πωλείται. 1 μνημείο. Άριστη τοποθεσία. Χρειάζεται επισκευή. Καλέστε το Γιώργο Παπανδρέου».


ΕΤΣΙ ΕΞΗΓΕΙΤΑΙ

Διαβάσαμε στο διαδίκτυο για τον υπουργό Τύπου-κυβερνητικό εκπρόσωπο:

«Bρε Μόσιαλε πως άλλαξες απο τον καιρό που ήσουν στο ΡΗΓΑ?? υπερασπιστής του τρίτου ΄διασπαστικού κειμένου του ΚΚΕ εσ. και με τσιτάτα περι διαλεκτικής έντασης των κινημάτων.
Απο κινηματίας στην ανανεωτική αριστερά έγινες υπεύθυνος προβολής του έργου εξόντωσης του Ελληνικού λαού »
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΩΣ, λέγομε εμείς, θαυμαστής και του καθεστώτος της Ρουμανίας με το οποίο είχε στενές σχέσεις και κάθε είδους υποστήριξι το ΚΚΕ εσωτερικου!

ΕΠΟΜΕΝΩΣ, ετσι εξηγείται που μας είπε στην πρεμιέρα των εμφανίσεών του ότι:

"Είναι προκλητικό να ζητάει κανείς εκλογές" !!!!

ΚΑΙ Ο ΑΛΗΣΤΟΥ ΜΝΗΜΗΣ ΤΣΑΟΥΣΕΣΚΟΥ ΕΤΣΙ ΘΑΛΕΓΕ !!!!!! 

 -----

ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝ ΩΡΑ ΓΙΑ ΠΙΚΡΑ ΑΣΤΕΙΑ,  Ο κ. ΥΠΟΥΡΓΟΣ --Ο ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΧΘΗΚΕ ΝΑ ΤΟΝ ΔΙΟΡΙΣΗ Ο ΠΡΙΓΚΙΨ-ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ, ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΛΙΜΟΥΖΙΝΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ 8 ΑΥΛΙΚΩΝ--- ΕΧΕΙ ΙΔΕΕΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ !!! 

ΕΔΗΛΩΣΕ ΠΡΟΣΦΑΤΩΣ ΟΤΙ ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΜΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΟ 60% (ΝΑΙ, 60%) ΤΟΥ ΜΙΣΘΟΥ!!!! (ΕΔΩ http://www.mypharm.gr/node/600)

ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ ΤΩΝ ΚΑΘΕΣΤΩΤΩΝ ΠΟΥ ΤΟΣΟΝ ΥΠΕΣΤΗΡΙΞΕ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΣΕ !!! (ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΨΗ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΡΥΣΟΠΛΗΡΩΜΕΝΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥ, ΝΑΙ: ''το σύστημα υγείας δεν γίνεται να ξοδεύει ατελείωτα για φάρμακα, ούτε να συντηρεί 65.000 γιατρούς'' !!!!) 
ΔΕΝ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ, Ο ΤΑΛΑΣ, ΟΤΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΑΧΟΛΟΥ ΛΑΟΥ Η ΑΝΟΧΗ ΕΧΕΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ !!!!


Η ΟΡΚΩΜΟΣΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ

Του Γιάννη Καλαϊτζή από την Ελευθεροτυπία


Φαήλου Κρανιδιώτη-«Πατέρα, τα ‘μαθες τα νέα; Συρρίκνωσα το κόμμα!»

«Πατέρα, τα ‘μαθες τα νέα; Συρρίκνωσα το κόμμα!»

18/06/2011 -- http://www.antinews.gr/2011/06/18/107328/


Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη

Το ΠΑΣΟΚ έβαλε την τραγιάσκα του ανάποδα. Πως κάνανε παλιά οι κομμουνιστές, όταν τα κάνανε ρόϊδο; Γυρίζανε τον γείσο πίσω μπρος, ρίχνανε μια ψιλοαυτοκριτική και τίποτε δεκάρικους, την πλήρωνε και κανας αδέσποτος κι όλα μέλι γάλα. Επανεκκίνηση προς τα πίσω. Εν δυο κάτω.

Ο Γιώργος είναι πονηρός κι όχι απλά μνημονιακός. Έβαλε τον Βαγγέλα και το λιοντάρι του εναπομείναντος κεντροαριστερού ΠΑΣΟΚ, τον Παντελή, να εφαρμόσουν το Μεσοπρόθεσμο και να παραδίδουν μαθήματα γιόγκας και μεθόδου Χότζα στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Η μέθοδος Χότζα δεν είναι αυτή του Ενβέρ, του αλβανικού σοσιαλιστικού έπους, το οποίο ο Ανδρέας κι εκείνη η ψυχή, ο Σωτήρης Κωστόπουλος (τι θυμήθηκα, ε;) [ΤΟΤΕ ΕΙΧΑΝ ΠΡΟΤΑΘΗ ΑΠ' ΤΟΝ "ΑΝΔΡΕΑ", ΤΡΙΑ ''ΜΟΝΤΕΛΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ'': ΤΟ ΑΛΒΑΝΙΚΟ, ΤΟ ΚΑΝΤΑΦΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ "ΜΟΝΤΕΛΟ ΤΗΣ ΟΥΓΚΑΝΤΑΣ" ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΚΑΚΗ ΜΑΣ ΤΥΧΗ ΚΑΤΑΛΗΞΑΜΕ ΣΤΟ 4ο ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ, Σ' ΑΥΤΟ ΤΗΣ "ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ"] το θαύμαζαν για την «αυτάρκεια» του. Μιλάμε για την μέθοδο του άλλου, του Ναστραντίν Χότζα από την Μικρά Ασία, που αποφάσισε να μάθει το γαϊδούρι του να μην τρώει για να κάνει οικονομία. Άρχισε λοιπόν να του ελαττώνει λίγο – λίγο κάθε μέρα το φαΐ. Πάνω όμως που ο γαϊδαράκος έμαθε να μην τρώει καθόλου, ψόφησε, ο μπαγάσας!

Αυτή την μέθοδο θα εφαρμόσουν λοιπόν στους εργαζόμενους ο λεξιλάγνος νέος Αντιπρόεδρας κι ο Παντελής ο Αντιμνημονιακός, που διαβάζω πως ξενύχτησε να σβήνει τους αντιτροϊκανούς βρυχηθμούς του από την ιστοσελίδα του. Ε, Παντελή, άμα λένε ψέματα οι κακοήθεις και στα διέγραψε κανένας ιός, μην ανησυχείς. Τα έχω όλα εγώ στο email μου. Ήμουν βλέπεις στους αποδέκτες της πράσινης πατριωτικής αριστεροσύνης σου.

Λοιπόν, παίδες, θα σας πω την γνώμη μου. Μία έχω κι εγώ, όπως όλοι, που θα ‘λεγε κι ο Αλ απ’ το Σικάγο, αυτός με την ουλή και το τόμμυγκαν. Το ΠΑΣΟΚ, στις επόμενες εκλογές, όποτε κι αν γίνουν αλλά φρονώ πως θα είναι σύντομα, θα πάρει τα ποσοστά του 1974. Θα κάνουν κυριολεκτικά επανίδρυση. «Πατέρα, τα ‘μαθες τα νέα; Συρρίκνωσα το κόμμα!».

Όπως θ’ ακούσατε, προχθές το ψηλό παιδί από τη Μινεσότα συμφώνησε να παραιτηθεί από Πρωθυπουργός, να γίνει κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας με μοναδική αποστολή την επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου κι ύστερα να πάμε σ’ εκλογές. Θα διέσωζε την αξιοπρέπεια του, τη χώρα, το ίδιο το ΠΑΣΟΚ. Όμως, όμως, τροϊκανοί κολλήγοι μου και μνημονιακοί μου δουλοπάροικοι, μόλις το άκουσε ο άλλος, ο «μεταμφιεσμένος Έλληνας με την αμερικάνικη καρδιά» και το βαθύ ΠΑΣΟΚ, αυτό που έχει ραμμένη με σακοράφα την καρέκλα στα οπίσθια του, κοντέψανε να πάθουν εγκεφαλικό. Λέγεται ότι φθάσανε κοντά στα όρια της «ενδοοικογενειακής βίας». Διότι ξέρετε, κάτι πολύ βαριοί greeklish συγγενείς διανοούμενοι, που κόβανε βόλτες στο Κατάρ, μπορεί να θεωρούν την Ελλάδα μια άγονη πνευματική και πολιτική έρημο για την αυτής redneck μεγαλειότητα τους, όμως, τι να γίνει, ο Γιαραμπής αυτό το οικόπεδο κι αυτό το κοπάδι τους έδωσε για άρμεγμα. Έτσι έγινε μια θεαματική κωλοτούμπα κι αποφασίσθηκε το ΠΑΣΟΚ κι η Κυβέρνηση να γίνουν Κούγκι της ιδεοληπτικής παρέας. Όλοι ώμο με ώμο κι η χουλιάρα στη μέση ως το Τέλος.
Το ΠΑΣΟΚ όμως δεν έχει πλέον εφεδρείες. Όλοι πια συνένοχοι. Ο Γιώργος βούτηξε το δάχτυλο στο αίμα και τους έχρισε στο κούτελο. ΄Ολοι αντάμα στο άγος. All together που λένε και στο Μιντγουέστ. Κι οι σώφρονες κι οι αντιστασιακοί κι όσοι ως χθες το μεσημέρι διέδιδαν θέμα ηγεσίας, ανατροπές και νταηλίκια. Τελικά καμμιά σαρανταριά ήταν, διαφωνούσαν και μεταξύ τους. Η κατάληξη; Μαλλί, γυαλί και παντελόνι Lee. Όλοι. Κάνανε από ένα αυγό και το ρουφήξανε κιόλας. Ύστερα πονέσαν τα χεράκια τους από την κλάκα και το χειροκρότημα.

Σε λίγες εβδομάδες, άντε δυο τρεις μήνες, όταν η επικοινωνιακή σαπουνόφουσκα του ανασχηματισμού θα ‘χει σκάσει, ο Βενιζέλος θα μιλάει ματαίως εφτά ώρες για την αξία της σιωπής και τους λαμπρούς μνημονιακούς ορίζοντες κι ο Παντελής θα σκάβει λάκκο να μπει μέσα να κρυφτεί, τότε, γύρω από τη Βουλή θα είναι κανά εκατομμύριο νοματαίοι με μάτι που γυαλίζει.

Ο Γιώργος, παίδες, με την κωλοτούμπα του και τον ανασχηματισμό συνενοχής, πυροβόλησε το όλον ΠΑΣΟΚ στην επιγονατίδα. Το πάλαι ποτέ κίνημα, πλέον χάνει τα κοινωνικά στρώματα που παραδοσιακά τον στήριζαν. Κανείς δεν θα γυρίσει πίσω. Ο Γιώργος κι οι γκρίζοι Ηρακλειδείς του, το σόϊ κι οι λοιποί παρατρεχάμενοι αυτοκτόνησαν πολιτικά κι έχουν από χέρι μια θέση απολογούμενου στην μία και μόνη εξεταστική που υποσχέθηκε ο μόνος Αρχηγός, ανάμεσα σε τόσους προέδρους.

Θα προσπαθήσουν για λίγο κι επίμονα να μάθουν το γαϊδούρι να μην τρώει. Ο εν λόγω κύρ Μέντιος όμως δεν θα κάτσει ήσυχος να υποστεί την μέθοδο Ναστραντίν Χότζα, ακόμη κι αν την εφαρμόζουν τα τροφαντά χεράκια του ομοιόβαθμου του

Eurogroup: H έγκριση του Μεσοπρόθεσμου προϋπόθεση για την 5η δόση !!

Μαστίγιο... και καρότο από το Eurogroup για την Αθήνα

Του Γιάννη Αγγέλη  --  http://www.capital.gr/News.asp?id=1221176

Ανατροπή του πολιτικού "εκβιασμού" της Αθήνας αποφάσισε ξημερώματα σήμερα το Συμβούλιο υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης, θέτοντας την έγκριση του Μεσοπρόθεσμου και του επικαιροποιημένου Μνημονίου σαν προϋπόθεση για την έγκριση της εκταμίευσης της 5ης δόσης του δανείου των 110 δισ. ευρώ.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός (που θα συνοδεύεται και από τον Λουκά Παπαδήμο) θα πρέπει σήμερα στις Βρυξέλλες, κατά τη συνάντησή του με τον κ. Βαν Ρόμπαϊ και τον κ. Μπαρόζο, να δεσμευθεί ότι θα περάσει από τη Βουλή το Μεσοπρόθεσμο στις 28 Ιουνίου και μετά να περιμένει στις αρχές Ιουλίου την έγκριση της εκταμίευσης της 5ης δόσης.

Στην Κυβέρνηση είχαν ελπίσει ότι θα μπορούσαν να "πάρουν" μια ανακοίνωση για την 5η δόση πριν από τις 28 Ιουνίου ώστε να ενισχυθεί η θέση της κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή σε συνδυασμό με την έναρξη της διαδικασίας για το επιπλέον δάνειο που θα εγκρίνει κατ΄ αρχήν στις 23 και 24 Ιουνίου η Σύνοδος Κορυφής στις Βρυξέλλες.

Αυτό το πολιτικό παιχνίδι δεν πέρασε στις Βρυξέλλες, όπου ο νέος υπουργός Οικονομικών κ. Βενιζέλος υποχρεώθηκε να αποδεχθεί όλους τους όρους του Eurogroup όσον αφορά την εκταμίευση της δόσης των 12 δισ. ευρώ.

Βέβαια οι συνάδελφοι του κ. Βενιζέλου τον "ενίσχυσαν" με μία επιπλέον έκκληση για εθνική ενότητα, αυξάνοντας την πίεση στη Νέα Δημοκρατία για συναίνεση στην έγκριση του Μεσοπρόθεσμου.

Παράλληλα πάντως, δρομολογείται ως εκ των ων ουκ άνευ ο σχεδιασμός του επιπλέον δανείου για την Ελλάδα, καθώς ο κίνδυνος για ένα ντόμινο στην ευρωοικονομία, εξαιτίας μιας χρεοκοπίας στην Ελλάδα, κυριαρχεί πολιτικά και οικονομικά τόσο στις Βρυξέλλες όσο και στην Ουάσιγκτον.

Έτσι, μία πρώτη ανάγνωση της χθεσινής απόφασης φαίνεται να καταλήγει στην ανατροπή του επιχειρούμενου πολιτικού εκβιασμού της Αθήνας για να δοθεί η δόση πριν από την έγκριση του Μεσοπρόθεσμου, υποχρεώνοντας κυβέρνηση και Βουλή να πάνε στη συζήτηση της 28ης Ιουνίου με την απειλή του χρεοστασίου να επικρέμαται πάνω από την ελληνική οικονομία (αν δεν καταβληθεί η δόση).

Ταυτόχρονα όμως η απόφαση του Εurogroup να συζητήσει (και να αποφασίσει) σήμερα τους όρους για τη συμμετοχή των ιδιωτών στο νέο δάνειο που θα δοθεί στην Ελλάδα για την περίοδο 2012 - 2014 και θα συμφωνηθεί στη Σύνοδο Κορυφής τις επόμενες ημέρες, δείχνει ότι στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, μαζί και στο Βερολίνο, έχουν αποφασίσει να απομακρύνουν τον κίνδυνο του χρεοστασίου από την Αθήνα για τα επόμενα τρία χρόνια (με δρακόντιους δημοσιονομικούς όρους) λόγω του φόβου ότι κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με άμεση απειλή κατάρρευσης του ευρώ και της Ε.Ε.

Ήδη πάντως στην τρόικα ετοιμάζονται να επιστρέψουν την Τετάρτη στην Αθήνα για να ξαναβάλουν στο τραπέζι της αξιολόγησης τις πρόσφατες αλλαγές που έγιναν στο Μεσοπρόθεσμο, καθώς σύμφωνα με πηγές του Capital.gr θεωρούν ότι αλλάζουν το δημοσιονομικό αποτέλεσμα και θα ζητήσουν είτε "διόρθωσή" τους, είτε επιπλέον ισοδύναμα μέτρα, περιορίζοντας στο ελάχιστο τα περιθώρια πολιτικών ελιγμών της κυβέρνησης.

Πηγή:www.capital.gr

Το πλήρες κείμενο του ανακοινωθέντος του Eurogroup είναι το εξής:

««Οι ελληνικές αρχές αρχίζουν μια σημαντική και αναγκαία προσπάθεια προσαρμογής. Οι υπουργοί αναγνώρισαν την αισθητή πρόοδο που σημείωσαν οι ελληνικές αρχές τονπροηγούμενο χρόνο, κυρίως για τη δημοσιονομική σταθεροποίηση. Οι υπουργοί έχουν επίσης επίγνωση των σοβαρών προκλήσεων, τις οποίες οι Έλληνες πολίτες αντιμετωπίζουν αυτές τις δύσκολες εποχές.

Οι υπουργοί έλαβαν υπόψη την αξιολόγηση για τη βιωσιμότητα του χρέους, την οποία προετοίμασαν η Επιτροπή και το ΔΝΤ. Η αξιολόγηση αυτή έδειξε ότι η βιωσιμότητα του χρέους εξαρτάται με αποφασιστικό τρόπο από την προσήλωση της Ελλάδας ν' ακολουθήσει τη συμφωνημένη οδό της δημοσιονομικής σταθεροποίησης, τα σχέδια για την είσπραξη 50 δισ. ευρώ από ιδιωτικοποιήσεις και το πρόγραμμα διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων το οποίο θα συμβάλει στην ανάπτυξη μεσοπρόθεσμα.

Οι υπουργοί εξέτασαν περαιτέρω την έκθεση συμμόρφωσης της Επιτροπής η οποία απαιτεί την οριστικοποίηση του επικαιροποιημένου Μνημονίου, το οποίο αναμένεται τις επόμενες ημέρες, και που αντανακλά το αποτέλεσμα των εν εξελίξει διαπραγματεύσεων της ελληνικής κυβέρνησης με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σεσυνεργασία με την ΕΚΤ και το ΔΝΤ.

Αυτό, παράλληλα με την έγκριση βασικών νόμων για τη δημοσιονομική στρατηγική και τις ιδιωτικοποιήσεις από την ελληνική Βουλή, θα ανοίξουν το δρόμο για την εκταμίευση της επόμενης δόσης των δανείων στις αρχές Ιουλίου.

Ωστόσο, με δεδομένες τις δύσκολες περιστάσεις σε ότι αφορά τη χρηματοδότηση, είναι απίθανο η Ελλάδα να επιστρέψει στις αγορές στις αρχές του 2012. Οι υπουργοί συμφώνησαν ότι η απαιτούμενη πρόσθετη χρηματοδότηση θα προέλθει από επίσημες και ιδιωτικές πηγές και καλωσόρισαν τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα υπό τη μορφή άτυπης και εθελοντικής διακράτησης ομολόγων που λήγουν και την αποφυγή επιλεκτικής χρεοκοπίας της Ελλάδας.

Υπό αυτούς τους όρους, οι υπουργοί αποφάσισαν να καθορίσουν στις αρχές Ιουλίου τις βασικές παραμέτρους της νέας και σαφούς στρατηγικής χρηματοδότησης.

Οι υπουργοί κάλεσαν όλα τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα να υποστηρίξουν τους βασικούς στόχους του προγράμματος και τα καθοριστικά μέτρα ώστε να διασφαλιστεί η αυστηρή και ταχεία εφαρμογή του. Λαμβάνοντας υπόψη τη διάρκεια, το εύρος και τη φύση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα, η εθνική ενότητα είναι προαπαιτούμενο για την επιτυχία.»»

Δεν υπάρχουν συνταγές σωτηρίας για να αποφευχθεί η χρεοκοπία

ΟΡΘΗ ΑΝΑΛΥΣΙΣ ΑΠΟ ΤΟ "ΡΕΣΑΛΤΟ"

Δεν υπάρχουν συνταγές σωτηρίας για να αποφευχθεί η χρεοκοπία

http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5760

Αυτό που δεν μπορούν και δεν θέλουν να καταλάβουν οι απολογητές του καπιταλισμού είναι τούτο: ότι η κρίση του συστήματός τους είναι βαθιά δομική και αδιέξοδη. Δεν υπάρχουν «συνταγές» σωτηρίας, ούτε θαυματοποιοί…

Ο παγκόσμιος καπιταλισμός καταρρέει με πάταγο. Και καταρρέει από την οροφή του: Το χρηματοπιστωτικό του σύστημα.

Αυτό το διατυπώνουν και πολλοί δικοί του νηφάλιοι οικονομολόγοι.
Ένας εξ αυτών, ο Ρουμπινί, προαναγγέλλει:

«Μια "τέλεια καταιγίδα" απειλεί την παγκόσμια οικονομία, που θα είναι το αποτέλεσμα των δημοσιονομικών προβλημάτων των ΗΠΑ, της επιβράδυνσης της κινεζικής οικονομίας, της κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη, αλλά και της στασιμότητας της ιαπωνικής οικονομίας».

Οι δηλώσεις αυτές, όπως και πολλές άλλων νηφάλιων οικονομολόγων, περνούν στα «ψιλά» των ελληνικών ΜΜΕ, είτε παρασιωπούνται εντελώς.

Ο λόγος προφανής: Εδώ τα ποικίλα και πολύχρωμα (πολιτικά, ακαδημαϊκά και δημοσιογραφικά) παπαγαλάκια του συστήματος, σε διατεταγμένη και ενορχηστρωμένη υπηρεσία, «μοχθούν» να μας στουπώσουν το κρανίο με τα παραμύθια περί «ελληνικής κρίσεως» που οφείλεται στην «κακή διαχείριση» των Ελλήνων πολιτικών.

Aποσυνδέουν την ελληνική «κρίση χρέους» από το παγκόσμιο καπιταλιστικό κύκλωμα, αποσυνδέουν την Πολιτική από την Οικονομία, τη «διαχείριση» από την οικονομική λειτουργία, για να αθωώσουν τα θεμέλια του καθεστώτος και το πλέγμα των «νταβάδων» του, δαιμονοποιώντας τα διαχειριστικά ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ…

Έτσι μας παραμυθιάζουν τα κόμματα και οι πολύχρωμες «πόρνες» του καθεστώτος με τις κοκορομαχίες τους πάνω στα ζητήματα «διαχείρισης» της κρίσης, και πάνω στα εξωτερικά συμπτώματα της ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ και της «λαμογιάς» ενός συστήματος που στηρίζεται και τρέφεται από την ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ, τη ΒΙΑ, τη ΛΕΗΛΑΣΙΑ και τη ΔΙΑΦΘΟΡΑ: Όλα αυτά βρίσκονται στο μεδούλι των οστών του…

Επίσης, άκρως παραπλανητικό, είναι και το παραμύθι περί τεχνητής, εισαγόμενης «χρεοκοπίας», από κάποια κέντρα «συνωμοσίας» που «αποφάσισαν» να καταστρέψουν την Ελλάδα…

ΟΛΑ αυτά τα παραμύθια διευκολύνουν το καθεστώς και τους «μπράβους» του να δαιμονοποιούν την «κρίση χρέους» της Ελλάδας: Να παίζουν τα κόμματα τα περί «κακής διαχείρισης» και να εκκολάπτονται νέοι πολιτικοί απατεώνες, νέα είδωλα «πατριωτών» και ποικιλίες «εθνοσωτήρων» οι οποίοι θα «απελευθερώσουν» την Ελλάδα από αυτά τα «σκοτεινά» κέντρα «συνωμοσίας», θα διώξουν τους «κακούς» και θα καθαρίσουν την Κόπρο του Αυγεία…

Δεν καταρρέει μόνο το οικονομικό και πολιτικό καθεστώς της Ελλάδας. Καταρρέει όλο το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα. Καταρρέει ο χρηματοπιστωτικός «θώρακας» της παγκοσμιοποίησης, η χρηματοπιστωτική οροφή της και ρίχνει τις κοινωνίες και τους λαούς στα τάρταρα της λεηλασίας και της βαρβαρότητας, χωρίς ιστορικό προηγούμενο.

Τα πρώτα θύματα αυτής της γενικευμένης κατάρρευσης είναι τα «αδύνατα κλαδιά» του παγκόσμιου καπιταλιστικού δέντρου. Η Ελλάδα είναι ένα από αυτά τα πολύ «αδύνατα κλαδιά»…


Το κύριο χαρακτηριστικό κάθε κρίσης κατάρρευσης είναι τούτο: Τα διεθνή αρπακτικά να κερδοσκοπούν πάνω στη χρεοκοπία των αδύνατων οικονομιών, πάνω στη χρεοκοπία των λαών.

Αυτό γίνεται σήμερα στην Ελλάδα: Κερδοσκοπούν οι ισχυροί και οι διεθνείς μαφίες του χρήματος πάνω στη ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ της Ελλάδας.

Πολύ σύντομα θα κερδοσκοπήσουν πάνω στη ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ άλλων χωρών.

Με «όχημα» τα χρέη ΛΕΗΛΑΤΟΥΝ τους αδύνατους, τους οδηγούν σε μαθηματική χρεοκοπία για να παρατείνουν όσο μπορούν την ΟΛΙΚΗ κατάρρευση του παγκόσμιου συστήματος και να διογκώσουν όσο μπορούν τα υπερκέρδη τους τα μεγάλα διεθνή αρπακτικά και τα ισχυρά ιμπεριαλιστικά κράτη.

Η Ελλάδα ουσιαστικά έχει χρεοκοπήσει. Με μαθηματική ακρίβεια οδηγείται, σύντομα, και στη ΔΗΜΟΣΙΑ και ΕΠΙΣΗΜΗ ανακήρυξη της χρεοκοπίας. Απλώς καθυστερεί για να επιτευχθεί το ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟ της στράγγισμα…

Τα ευχολόγια του τύπου ότι η ΕΕ και η ευρωζώνη θα αποτρέψουν τη ληξιαρχική πράξη της χρεοκοπίας, είναι νανουριστικά παραμύθια για να εξαπατούν το λαό και να του ανοίγουν τον τάφο του…

Η ίδια η κρίση κατάρρευσης του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, η ίδια σιδερένια λογική κατάρρευσης και της ΕΕ, ΟΔΗΓΕΙ αναπόφευκτα στην ουσιαστική, αλλά και τυπική, χρεοκοπία της Ελλάδας και άλλων χωρών.

Αν μπορούσαν ΟΛΟΙ αυτοί να σώσουν την Ελλάδα θα είχαν βρει και το φάρμακο να αποσοβήσουν την παγκόσμια κρίση κατάρρευσης του καπιταλισμού, το φάρμακο και της δικής τους διάσωσης.

Η διάσωση των ισχυρών της ΕΕ (παράταση χρόνου) περνάει μέσα από το «κλάδεμα των αδύνατων κλαδιών».

Η διασφάλιση της παράτασης (όσο είναι δυνατόν) της κερδοφορίας των αρπακτικών και της κερδοσκοπίας των μαφιών του χρήματος περνάει μέσα από τη χρεοκοπία των αδύνατων οικονομιών.

Αναμφίβολα, η επίσημη ανακήρυξη της χρεοκοπίας μιας καπιταλιστικής χώρας επισπεύδει τις διαδικασίας της ΓΕΝΙΚΗΣ κατάρρευσης.

Εδώ ακριβώς βρίσκεται η άλυτη αντίφαση του καπιταλισμού: Να κυνηγάει άπληστα το κέρδος, να λεηλατεί τους λαούς και να χρεοκοπεί τους αδύνατους ΕΠΙΣΠΕΥΔΟΝΤΑΣ έτσι τη ΓΕΝΙΚΗ κατάρρευση.

Αν μπορούσε να λύσει αυτή την αντίφαση θα είχε εξαλείψει και τις κρίσεις του…

 
Μια λεπτομερειακή ανάλυση για το αναπόφευκτο της χρεοκοπίας την κάνει ο Δημήτρης Καζάκης στο άρθρο του, με τον τίτλο:
«Θα γλυτώσει την επίσημη πτώχευση η Ελλάδα;» ΕΔΩ:
http://hercolano.blogspot.com/2011/06/blog-post_3527.html

Επίσης πολλοί οικονομολόγοι αρχίζουν να μιλούν για το αναπόφευκτο της χρεοκοπίας. Ο πρώην διοικητής της ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, Αλαν Γκρίνσπαν εκφράζει τη βεβαιότητά του για την χρεοκοπία της Ελλάδας:

«Οι πιθανότητες χρεοκοπίας της Ελλάδας είναι τόσο μεγάλες που σχεδόν μπορείς να πεις πως δεν υπάρχει διέξοδος»!!!

Έχουμε εισέλθει σε μια μακρά περίοδο καπιταλιστικής βαρβαρότητας, δίχως ιστορικό προηγούμενο…

Μια άθλια παράσταση στον «ιππόδρομο» της Βουλής

ΟΡΘΗ ΑΝΑΛΥΣΙΣ ΑΠΟ ΤΟ "ΡΕΣΑΛΤΟ"

Ο «Ιππόδρομος» των «νταβάδων» και η «τραγωδία» των πολιτικών «αλόγων»

http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5761

Οι κοινοβουλευτικοί τζόκεϊ δίνουν, για άλλη μια φορά, μια άθλια παράσταση στον «ιππόδρομο» της Βουλής. Έγιναν πλέον πληκτικά κουραστικές αυτές οι παραστάσεις και ΚΑΝΕΝΑΝ δεν απασχολούν.

Το ανούσιο αυτό θέατρο παίζεται μεταξύ τους με ένα και μόνο στόχο: Να αποτελέσει το «υλικό» της παραπολιτικής φιλολογίας του θεάματος των «νταβάδων» και των τζόκεϊ της δημοσιογραφικής σεναριογραφίας.

Η συνταγή είναι γνωστή και ορατή: Όργιο παραπολιτικής φιλολογίας, κατακλυσμιαίες νεροποντές σεναρίων, γύρω από την «τραγωδία» των «αλόγων», που παίζεται στον «ιππόδρομο» των «νταβάδων».

Έτσι οι «νταβάδες» δεν μένουν απλώς στο απυρόβλητο, αλλά εμφανίζονται και οι άτεγκτοι εισαγγελείς, πολιτικοί και ηθικοί ανακαινιστές της κοινωνίας.

Τα σαπισμένα οστά της καπιταλιστικής κοινωνίας, οι εστίες της «λέπρας» και οι «τροφοδότες λογαριασμοί» της ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ, η πραγματική ΕΞΟΥΣΙΑ, μένουν στο απυρόβλητο και παίζουν στο δικό τους «ιππόδρομο» με τα ποικίλα και πολύχρωμα «άλογά» τους: Τους πολιτικούς και τις άλλες καλοπληρωμένες «πόρνες» τους, δημοσιογράφους και ακαδημαϊκούς…

Το προνομιούχο «εργαλείο» αυτού του άθλιου, θεατρικού παιχνιδιού που εξαφανίζει τις παραγωγικές εστίες της σήψης και της τερατώδους κακουργίας, αποκόπτοντας τα «άλογα» από τα αφεντικά και μεταθέτοντας τα πάντα στα «άλογα», είναι το θέαμα της παραπολιτικής φιλολογίας, των σεναρίων, των προσωπικών κοκορομαχιών και των γαργαλιστικών «προσωπικών» δολοπλοκιών…

Αυτός ο οργασμός σεναρίων και αστυνομικών ιστοριών γύρω από το θέατρο που παίχτηκε στον ανασχηματισμό και την «έφοδο» του Βενιζέλου στον ηγετικό κυβερνητικό πυρήνα των αποφάσεων είναι αποκαλυπτικός.

Όλο το προπαγανδιστικό ιερατείο των «νταβάδων» (ΜΜΕ) κατέκλυσε τα πάντα με τα σενάρια του παρασκηνίου και τις «εσωτερικές διεργασίες» (δολοπλοκίες) που έδωσαν στο Βενιζέλο την κυβερνητική εξουσία, παίρνοντας έτσι και την «εκδίκησή» του στο στραπάτσο που έπαθε όταν διεκδικούσε την αρχηγία του κόμματος…

Βγήκαν από την κατάψυξη και παλιοί «πράκτορες» του πασοκικού παρακράτους να μας δώσουν τις «λεπτομέρειες» των πεπραγμένων μεταξύ ΓΑΠ και Βενιζέλου…

Η ΑΠΑΤΗ, όλων αυτών των «ερεθιστικών» σεναρίων και παραπολιτικών είναι πολλαπλή:

α) Εμφανίζουν τα «άλογα» (ΓΑΠ, Βενιζέλο και τα λοιπά πασοκικά «άλογα»), σαν να τρέχουν μόνα τους στον «ιππόδρομο», χωρίς αφεντικά και σπόνσορες…

Εμφανίζουν τα ανδρείκελα σαν να «διαπραγματευόντουσαν» έξω και υπεράνω από τους «νταβάδες», έξω και υπεράνω από τις διαπλοκές τους με τα ισχυρά κέντρα των αποφάσεων και με τις ΥΠΥΡΕΣΙΕΣ (μυστικές) αυτών των κέντρων.

Μας λένε δηλαδή αυτοί οι αξιοθρήνητοι σεναριογράφοι ότι αυτοί που δίνουν τις «εντολές» στα κυβερνητικά ανδρείκελα και εκτελούν τα «συμβόλαια θανάτου» της ελληνικής κοινωνίας ΗΤΑΝ ΑΜΕΤΟΧΟΙ στα πολιτικά παιχνίδια που παίχτηκαν: Αυτά τα έπαιξαν τα «άλογά» τους μόνα τους και αυτόνομα!!!!


β). Η μεγάλη, όμως απάτη, βρίσκεται αλλού: Στην επικάλυψη και απόκρυψη ότι ο ανασχηματισμός ΟΧΙ μόνο δεν άλλαξε ΤΙΠΟΤΑ, αλλά επιχειρείται, μέσω αυτού, να εκτελεστούν πιο γρήγορα και έγκαιρα οι ΕΝΤΟΛΕΣ των αφεντικών (διεθνών και εγχώριων).

Με την αναγωγή του ανασχηματισμού στα αυτόνομα παιχνίδια και στα χλιμιντρίσματα των «αλόγων» (καθόλου αυτόνομα γιατί κάθε άλογο έχει και το παχνί του και γνωρίζουμε όλοι το «παχνί» του Βενιζέλου), γίνεται η ολοκληρωτική αποστείρωση της πολιτικής σκέψης και πετιούνται στον κάλαθο των αχρήστων τα «μεσοπρόθεσμα» και οι λοιπές ΕΝΤΟΛΕΣ των αφεντικών.

ΔΗΛΩΝΕΙ από την πρώτη μέρα ο Βενιζέλος την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου, την εκτέλεση αυτού του «συμβολαίου θανάτου» που οδήγησε τον ΓΑΠ σε κατάρρευση και σπασμωδικές κινήσεις πανικού και ΟΥΔΕΙΣ ασχολείται…

Δολίως και σκοπίμως επικαλύπτεται αυτό το ΟΥΣΙΩΔΕΣ (ζήτημα ζωής και θανάτου) με τον παραπολιτικό κουρνιαχτό και το τελετουργικό θέαμα των «σεναρίων» της «ανόδου» του «δυναμικού» και «εκλεκτού» (των γνωστών «νταβάδων») Βενιζέλου…

Εμφανίζεται έτσι ο Βενιζέλος και γενικά ο ανασχηματισμός, σαν κάτι το «νέο» στα πασοκικά, κυβερνητικά πεπραγμένα: ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ!!!

Ο Βενιζέλος αποτελεί τον βασικό πυλώνα και της «εκσυγχρονιστικής» αχρειότητας και του σημερινού πασοκικού δωσιλογισμού.
Όπως κι ΟΛΟΙ του κυβερνητικού στρατοπέδου και των κομπάρσων του πασοκισμού που, κατά καιρούς, «διαφωνούν» για να ΕΞΑΠΑΤΟΥΝ και να στηρίζουν πιο αποτελεσματικά την καταστροφική και δωσίλογη πολιτική της κυβέρνησης.

Ο Βενιζέλος είναι ένα από τα «άλογα» των «νταβάδων» που επιλέχτηκε σήμερα, κάτω από τα ΑΔΙΕΞΟΔΑ των ίδιων των «νταβάδων» και κάτω από την κατάρρευση του ΓΑΠ, να σύρει την κυβερνητική κούρσα, επιχειρώντας να δώσει μια, έστω μικρή, πνοή ζωής, ώστε να θεσμοθετηθούν τα νέα δολοφονικά μέτρα: το Μεσοπρόθεσμο και ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ «αλλαγές» για την παραπέρα ΘΩΡΑΚΙΣΗ του καθεστώτος.

Αυτές οι «αλλαγές» είναι: Νέο Σύνταγμα, Εκλογικός Νόμος και άλλες σχετικές που προβάλλουν, τον τελευταίο καιρό, τα ακαδημαϊκά παπαγαλάκια των «αρίστων», των συνταγματολόγων και των λοιπών «ανεξάρτητων» ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΩΝ των Συγκροτημάτων…

Να, γιατί μέχρι σήμερα έχουν καταπιεί την γλώσσα τους γύρω από την ΑΘΛΙΑ απάτη του ανασχηματισμού…

Πάνω σε όλα αυτά θα επανέλθουμε…

Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΡΑΚΤΩΡ ΚΑΙ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΗΣ ΤΗΣ "ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ"

Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΚΤΩΡ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΟΝ ΚΑΙ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΗΣ ΤΗΣ "ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ", ΤΟΥΤΕΣΤΙΝ ΤΟΥ ΣΚΟΤΕΙΝΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΤΩΝ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΩΝ --ΤΩΝ ΝΙΚΗΤΩΝ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ -- ΟΙ  ΟΠΟΙΟΙ  ΑΠΕΦΑΣΙΣΑΝ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΑΠΟΒΑΛΟΥΝ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΕΙΟΝ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΟΙΚΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΩΣ ΚΑΙ ΟΥΧΙ ΔΙ' ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ !!!


Κυριακή, 19 Ιουνίου 2011

http://hellenicrevenge.blogspot.com/2011/06/blog-post_9755.html

Η ομιλία του Γ. Παπανδρέου στην Κοπεγχάγη και η γέννηση της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης


Το Infowars.com του Alex Jones, έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην πρόσφατη ομιλία του Γιώργου Παπανδρέου στην Κοπεγχάγη, τονίζοντας ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός, εκτός από Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, αποτελεί μέλος της Λέσχης Bilderberg, έχοντας παρευρεθεί στις Συναντήσεις της Λέσχης συνολικά 5 φορές.


Το άρθρο με τίτλο «Greek PM, Bilderberger at Copenhagen: “We are Observing the Birth of Global Governance”» είναι του Jurriaan Maessen.


Στο άρθρο τονίζεται η φράση που ανέφερε ο Γ. Παπανδρέου, στον λόγο του στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή στην Κοπεγχάγη, “at this time, we are observing the birth of global governance”, δηλαδή «Αυτή την στιγμή παρατηρούμε την γέννηση της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης».


«Το ενδιαφέρον είναι», συνεχίζει ο Maessen, «ότι ο Παπανδρέου δημοσίευσε τον λόγο του στην ιστοσελίδα του, αλλά η συγκεκριμένη φράση είναι λίγο διαφοροποιημένη, ως εξής: “This is global governance in the making. But we must agree, and agree to a binding commitment”. Δηλαδή αντί για ‘γέννηση’ της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης εδώ γίνεται λόγος για ‘κατασκευή’ ή ‘δημιουργία’ της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, η οποία προφανώς δεν είναι ακόμα έτοιμη, ενώ η λέξη «γέννηση» εννοεί ότι η Παγκόσμια Διακυβέρνηση είναι ήδη παρούσα και ζωντανή!.

Η λέξη «γέννηση» και όχι «δημιουργία» αναφέρεται σε άρθρο της ιστοσελίδας του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων –Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων Α.Ε.(ΑΠΕ/ΜΠΕα.ε.)- ( http://www.ana-mpa.gr/ ) το οποίο χρησιμοποιεί ως πηγή το άρθρο του Infowars.com. Εκεί υπάρχει η φράση: «At this time, we are observing the birth of global governance...». {ΙΔΕ ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ}

Όμως όπως φαίνεται και από την ομιλία του, ο Γ. Παπανδρέου έμεινε στο κείμενο χρησιμοποιώντας την φράση «This is global governance in the making».

Την ομιλία του Γ. Παπανδρέου στην Κοπεγχάγη μεταφέρει και ο Αθανάσιος Έλλις για λογαριασμό της «Καθημερινής» με τον εξής χαρακτηριστικό τίτλο: «Γεννιέται παγκόσμια διακυβέρνηση».

«Η ανθρωπότητα ποτέ δεν είχε αντιμετωπίσει σοβαρότερη ή δυσκολότερη πρόκληση» τόνισε ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, μιλώντας στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή στην Κοπεγχάγη.

«Δεν είναι μικρό πράγμα να συμφωνήσουμε σε παγκόσμιο επίπεδο. Τη στιγμή αυτή παρατηρούμε την παγκόσμια διακυβέρνηση εν τη γενέσει της. Θα πρέπει, ωστόσο, να συμφωνήσουμε σε μία υποχρέωση για την πραγμάτωση της οποίας θα είμαστε δεσμευμένοι», πρόσθεσε ο κ. Παπανδρέου, σημειώνοντας ότι «είναι απαραίτητο να υπάρχει μια λύση, η οποία στην πράξη θα μπορεί να εφαρμοστεί».


Επιστρέφοντας στο άρθρο του Infowars τονίζεται ότι: «Ο Παπανδρέου έχει παρακολουθήσει τις Συνεδριάσεις της Λέσχης Bilderberg το 1995, το 1998, το 2000, το 2004 και το 2005. Έτσι δεν προξενεί καμία εντύπωση ότι ο Παπανδρέου καλεί την Παγκόσμια Διακυβέρνηση να “σταματήσει την κλιματική αλλαγή”- που είναι τόσο παράλογο όσο να καλείς τον πλανήτη να σταματήσει να γυρνάει. Είναι ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι νωρίτερα αυτή τη χρονιά ο Παπανδρέου ήταν ο συγγραφέας ενός άρθρου για το (ηλεκτρονικό περιοδικό) ‘The Nation’ με τον τίτλο ‘The Challenge of Global Governance”, «Η Πρόκληση για Παγκόσμια Διακυβέρνηση», όπου υποστηρίζει, μετξαύ άλλων, ανοιχτά: “(…) we are calling for greater financial transparency, more robust regulation, the closing of tax havens, and the creation of a World Finance Organization to enforce global standards.”


Μεταφέρω από την ιστοσελίδα του ΠΑΣΟΚ όπου βρίσκεται όλο το άρθρο του Γ. Παπανδρέου στα ελληνικά: «Αν και το γεγονός ότι ο σοσιαλισμός είναι πάλι στη μόδα αποτελεί για μένα μια ευχάριστη έκπληξη, έχω επίσης επίγνωση ότι πρέπει να επαναπροσδιοριστεί». Και «….ζητούμε μεγαλύτερη οικονομική διαφάνεια, ισχυρότερες ρυθμιστικές διατάξεις, κλείσιμο των φορολογικών παραδείσων και τη δημιουργία ενός Διεθνούς Οικονομικού Οργανισμού, ο οποίος θα επιβάλει παγκόσμια πρότυπα.». Το άρθρο του Infowars παραλείπει να αναφέρει όμως και την παρακάτω φράση : «Η πρόκληση της παγκόσμιας διακυβέρνησης είναι τεράστια, αλλά ο κίνδυνος της απραξίας για την αποκατάσταση της νομιμότητας των θεσμών μας είναι μεγαλύτερος».

Τέλος ως δείγμα της "αφιέρωσής" του στην ιδέα της δημιουργίας (ή γέννησης) της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, το άρθρο κάνει αναφορά και σε ομιλία (στα αγγλικά) του Γ. Παπανδρέου ως Υπουργού Εξωτερικών, στο St. Antony's College, University of Oxford, στις 6 Μαΐου 2003, που είχε ως θέμα: «Το Μέλλον της Ευρώπης μετά το Ιράκ»:


«Η δημιουργία μιας νέας Ευρώπης, σημαίνει τη δημιουργία μιας νέας έννοιας της ταυτότητας για την ίδια την Ευρώπη, για όλες τις χώρες της Ευρώπης και σε κάποιο βαθμό για όλο τον κόσμο. Η Ευρώπη έχει μια μοναδική διάσταση εδώ. Αυτό που συμβαίνει σε αυτόν τον παγκοσμιοποιημένο κόσμο. Βλέπουμε τις δυσκολίες της ενσωμάτωσης στο παγκόσμιο σύστημα, σε ένα παγκόσμιο χωριό. Βλέπουμε μια δυσκολία στη δημιουργία της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης» («We are seeing a difficulty in creating global governance»).


Και το άρθρο καταλήγει «Το σχέδιο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, όπως και των «ζαχαρένιων μπαμπάδων» τους (‘sugar-http://www.blogger.com/img/blank.gifdaddies’ = λέξη αργκώ που σημαίνει τους πλούσιους που δίνουν λεφτά σε μικρά κορίτσι για να πάνε μαζί τους. Εμείς ίσως το αποδίδαμε με το κλασσικό "νταβατζήδες"...), των Bilderbergers, είναι να αρθούν τυχόν δυσκολίες που ενδέχεται να αντιμετωπίσουν, καθώς εργάζονται για την εγκαθίδρυση της Παγκόσμιας Κυβέρνησής τους».

Δείτε το βίντεο με την ομιλία του Γ. Παπανδρέου στην Διάσκεψη της Κοπεγχάγης (η φράση είναι στο 0:22 του βίντεο)

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΝ-Β. Βιλιάρδος- ΛΙΤΟΤΗΤΑ, ΔΡΑΧΜΗ ή ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ;

ΛΙΤΟΤΗΤΑ, ΔΡΑΧΜΗ ή ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ; Δεν φαίνεται να αποφεύγουμε το μοιραίο με το καινούργιο πρόγραμμα – αντίθετα, θα εξουδετερωθεί η βόμβα της ελληνικής χρεοκοπίας, η οποία απειλεί όχι μόνο την Ευρωζώνη, αλλά ολόκληρο τον πλανήτη

Εάν η παραμονή μας στην Ευρωζώνη θα είχε ως αναπόφευκτη συνέπεια την υποταγή μας στο ΔΝΤ ή στη Γερμανία, την ολοκληρωτική απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας, την κατάλυση της Δημοκρατίας, τις προσβολές στην υπερηφάνεια και στην αξιοπρέπεια μας, τη λεηλασία των δημοσίων επιχειρήσεων, την καταστροφή των μικρομεσαίων ελληνικών εταιρειών, τη συνέχιση της νόμιμης φοροδιαφυγής των ξένων πολυεθνικών, τη φορολογική «υφαρπαγή» της περιουσίας μας, το συνεχή περιορισμό του κοινωνικού κράτους και τη διαρκή μείωση των αμοιβών, μέχρι τo σημείο που η πιο κουραστική και εξοντωτική εργασία να μην μπορεί, με βεβαιότητα, να μας εξασφαλίσει καν τα απολύτως απαραίτητα – εάν οι εναλλακτικές λύσεις ήταν είτε αυτή η κατάσταση, είτε η εγκατάλειψη της Ευρωζώνης, όλες οι δυσκολίες, μεγάλες ή μικρές, της υιοθέτησης ενός εθνικού νομίσματος, θα έμοιαζαν να είναι σταγόνα στον ωκεανό”.

Δανειζόμενοι, με δικές μας συμπληρώσεις και παραλληλισμούς, κάποιες σκέψεις του Βρετανού οικονομολόγου J.S.Mill, καθώς επίσης πιστεύοντας ότι, τίποτα στην Οικονομία δεν είναι άσπρο ή μαύρο, ενώ δεν πρέπει ποτέ να είναι κανείς απόλυτος ή δογματικός, έχουμε την άποψη πως ήλθε η στιγμή να επανεξετάσουμε το «ευρωπαϊκό θέμα» - τονίζοντας ότι θεωρούσαμε ανέκαθεν πως, αφενός μεν δεν ήταν τελικά ωφέλιμη η είσοδος μας στη ζώνη του ευρώ, αφετέρου ότι η ενδεχόμενη έξοδος μας θα ήταν το λιγότερο καταστροφική.

Αν και παραμένουμε ακόμη στις παραπάνω απόψεις μας για την Ευρωζώνη και την Ελλάδα, θεωρούμε πως εάν τελικά επιβληθεί στη χώρα μας το νέο, πολύ πιο «υφεσιακό» πρόγραμμα του ΔΝΤ, εάν τελικά ψηφισθεί δηλαδή από την κυβέρνηση,  χωρίς να σταματήσει ο δανεισμός από την Τρόικα (κάτι που δεν είναι σίγουρο, αν και δεν πιστεύουμε ότι διακινδυνεύει η επόμενη δόση), η χώρα μας θα δυσκολευθεί να αποφύγει τη χρεοκοπία - ενώ προηγουμένως θα έχει λεηλατηθεί τόσο η δημόσια, όσο και η ιδιωτική περιουσία της.

Ειδικότερα, είναι πολύ πιθανόν η Ελλάδα να παραμείνει για πολλά χρόνια σε αρνητικούς ή σε ελάχιστα θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, «εκτός αγορών» - ενώ τα ελλείμματα του προϋπολογισμού, κυρίως λόγω των υπέρογκων τόκων, θα περιοριστούν ελάχιστα, το δημόσιο χρέος θα αυξάνεται, η σχέση του προς το ΑΕΠ θα ακολουθήσει ανοδική πορεία, η ανεργία θα κορυφωθεί και οι Έλληνες θα εξαθλιωθούν.

Ο αισιόδοξος Πίνακας Ι, ο οποίος συνοδεύει το «μεσοπρόθεσμο» προϋπολογισμό που κατατέθηκε από την κυβέρνηση και στον οποίο συνεχίζει να μην αναφέρεται τίποτα για ανάπτυξη, είναι βοηθητικός στα συμπεράσματα μας:

ΠΙΝΑΚΑΣ Ι: Προϋπολογισμός με παρεμβάσεις και αποκρατικοποιήσεις

Δείκτες
2011
2012
2013
2014
2015






ΑΕΠ
225.400
228.400
235.500
242.900
251.900
Τόκοι*
15.800
17.900
20.900
21.300
21.700
Τόκοι / ΑΕΠ
7,0%
7,8%
8,9%
8,8%
8,6%
Έσοδα
58.900
60.959
62.454
63.192
64.924
Τόκοι / Έσοδα
26,82%
29,36%
33,46%
33,71%
33,42%
Έλλειμμα ΓΚ
-17.065
-14.916
-11.399
-6.385
-2.991
Έλλειμμα / ΑΕΠ
-7,6%
-6,5%
-4,8%
-2,6%
-1,2%
Δημοσιονομικό κενό
6.487
12.584
19.510
27.210
33.583
Δημόσιο Χρέος**
352.436
364.886
371.436
364.503
351.356
Χρέος / ΑΕΠ
155,5%
159,8%
157,7%
150,1%
139,5%
* Τόκοι σε δεδουλευμένη βάση
** Γενικής κυβέρνησης
Πηγή: Μεσοπρόθεσμος προϋπολογισμός
Πίνακας: Β. Βιλιάρδος

Ακόμη και από αυτόν τον «αισιόδοξο» πίνακα, ο οποίος συμπεριλαμβάνει τόσο τις απαιτούμενες «παρεμβάσεις» (νέα μέτρα), όσο και μία εκτεταμένη «εκποίηση» της δημόσιας περιουσίας, διαπιστώνουμε ότι η ανάπτυξη της οικονομίας μας (ΑΕΠ) θα είναι ελάχιστη. Το σημαντικότερο στοιχείο βέβαια είναι το ότι, το σύνολο των νέων εσόδων που θέλει να εξασφαλίσει η κυβέρνηση με την αύξηση των φόρων ή με τις μειώσεις των δαπανών (δημοσιονομικό κενό!), είναι ύψους 99,3 δις € για την πενταετία – όσο δηλαδή το σύνολο των υπέρογκων τόκων, τους οποίους οφείλουμε να πληρώνουμε στους δανειστές μας (100,3 δις €).

Μία επόμενη διαπίστωση είναι το ποσοστό των τόκων, στο σύνολο των εσόδων του δημοσίου, το οποίο από 25,82% το 2011, διαμορφώνεται στο 33,42% το 2015. Δηλαδή, από τις συνολικές εισπράξεις της χώρας μας (θεωρητικά βέβαια, αφού η πρόβλεψη δεν σημαίνει ότι θα επαληθευθεί), το 34% περίπου θα διατίθεται για τόκους – ένα ποσοστό που πολύ δύσκολα δεν οδηγεί στη χρεοκοπία. Παράλληλα βέβαια τα χρεολύσια, οι δόσεις των δανείων, δεν φαίνεται να καλύπτονται ούτε τα επόμενα πέντε χρόνια – οπότε θα εξοφλούνται είτε από νέο δανεισμό (η έξοδος στις αγορές μάλλον δεν θα είναι εφικτή το 2015, με δημόσιο χρέος στην καλύτερη περίπτωση 139,5% του ΑΕΠ), είτε από την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.

Εάν τώρα το παραπάνω πρόγραμμα «εξυγίανσης» της οικονομίας μας αποτύχει εντελώς, κάτι που μάλλον «εγγυάται» η συνέχιση της υφεσιακής πολιτικής του ΔΝΤ, είναι πολύ πιθανόν να σταματήσει η περαιτέρω χρηματοδότηση του κράτους μας. Σε μία τέτοια περίπτωση, τα χρήματα της κυβέρνησης θα τελείωναν μέσα σε λίγες εβδομάδες - αφού η Ελλάδα δεν επιτρέπεται να «εκτυπώνει», σαν χώρα-μέλος της Ευρωζώνης. Κατ’ επέκταση, δεν θα μπορούσε να πληρωθεί κανείς – γεγονός που θα οδηγούσε σε χάος τις χρηματαγορές, σε απόγνωση τους Πολίτες, αλλά και σε σοβαρές κοινωνικές αναταραχές. Μεταξύ άλλων, οι Έλληνες θα έπρεπε τότε να προμηθεύονται τα είδη άμεσης ανάγκης με τη βοήθεια της ανταλλαγής προϊόντων, όπως στο μεσαίωνα – χωρίς δηλαδή χαρτονομίσματα, αφού δεν θα υπήρχαν.          

Συμπερασματικά λοιπόν, δεν φαίνεται να αποφεύγουμε τελικά το μοιραίο με το καινούργιο πρόγραμμα – απλούστατα θα εξουδετερωθεί, αργά και μεθοδικά, η βόμβα της χρεοκοπίας, η οποία απειλεί όχι μόνο την Ευρωζώνη, αλλά ολόκληρο τον πλανήτη. Θεωρώντας επομένως ότι δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσουμε να χάνουμε χρόνο, στηριζόμενοι απλά και μόνο σε κενές ελπίδες, οι οποίες είναι πολύ δύσκολο να πραγματοποιηθούν, έχουμε την άποψη ότι οφείλουμε να αναλύσουμε τη σημερινή μας κατάσταση, από μία άλλη «οπτική γωνία».

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΔΡΑΧΜΗ

Είναι προφανές ότι η «βοήθεια» εκ μέρους της Ευρώπης, στην οποία συμμετέχει μετά από την ακατανόητη πρόσκληση της Γερμανίας το ΔΝΤ, όχι μόνο δεν έχει αποδώσει τα αναμενόμενα αλλά, αντίθετα, έχει οδηγήσει τη χώρα μας σε μία καταστροφική ύφεση, η οποία μέρα με την ημέρα επιδεινώνεται.

Αν και τα λάθη της κυβέρνησης δεν είναι ασήμαντα, αφού κατά τη διάρκεια της περασμένης χρονικής περιόδου δεν έχει επιτύχει απολύτως τίποτα (όσον αφορά τουλάχιστον την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας, τον εξορθολογισμό του δημοσίου τομέα, την αστάθεια του «επιχειρησιακού-φορολογικού» περιβάλλοντος, την εγκατάσταση ενός Κράτους Δικαίου κλπ.), το υπερτιμημένο «ελληνικό ευρώ» είναι σε μεγάλο βαθμό συνυπεύθυνο για την μειωμένη ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων, καθώς επίσης για την αδυναμία ανάπτυξης της οικονομίας μας. 

Με βάση λοιπόν τα παραπάνω θα μπορούσε να ισχυρισθεί κανείς ότι, η υιοθέτηση ενός εθνικού νομίσματος θα μπορούσε να οδηγήσει την Ελλάδα στην έξοδο από την κρίση, μέσα από την υποτίμηση που θα ακολουθούσε – όπως ακριβώς έχει συμβεί σε πολλές άλλες χώρες. Αρκετοί αναλυτές δε, συγκρίνοντας τη χώρα μας με την Αργεντινή, όπου η σύνδεση του νομίσματος της με το δολάριο είχε σαν αποτέλεσμα τη χρεοκοπία της (αν και εμείς θεωρούμε ότι η πολιτική του ΔΝΤ ήταν η κύρια αιτία), είναι σχεδόν πεπεισμένοι ότι αποτελεί τη μοναδική μας δυνατότητα. Εν τούτοις, σύσσωμη η ηγεσία της Ευρωζώνης και της ΕΚΤ δεν φαίνεται να συμμερίζεται τις απόψεις αυτές, κυρίως για δύο λόγους:       

(α) Η υιοθέτηση και η υποτίμηση της δραχμής αμέσως μετά, η οποία υπολογίζεται στο -50%, θα είχε σαν αποτέλεσμα την ανάλογη αύξηση του δημοσίου χρέους μας, αφού τα ομόλογα του δημοσίου έχουν εκδοθεί σε ευρώ (αντίστοιχη θα ήταν και η αύξηση του ιδιωτικού εξωτερικού χρέους, εφόσον είναι σε ευρώ η σε άλλο «συνάλλαγμα»). Κατ’ επέκταση, το δημόσιο χρέος μας θα ξεπερνούσε κατά πολύ το 250% του ΑΕΠ μας, δεν θα ήταν πλέον σε καμία περίπτωση διαχειρίσιμο και η Ελλάδα θα αναγκαζόταν να χρεοκοπήσει.

(β)  Η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, εκτός από τα προβλήματα που έχουμε ήδη αναλύσει (άρθρο μας), θα δημιουργούσε μία αλυσιδωτή αντίδραση, παρασέρνοντας τις υπόλοιπες ελλειμματικές ή υπερχρεωμένες χώρες της ζώνης του Ευρώ (Ιταλία, Βέλγιο, Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία κλπ.) - οι οποίες θα υποχρεώνονταν επίσης να εγκαταλείψουν το κοινό νόμισμα. Σε τελική ανάλυση λοιπόν θα διαλυόταν ολόκληρη η Ευρωζώνη – με τον πλανήτη ακόμη μία φορά στις φλόγες, ειδικά λόγω των τεράστιων αδυναμιών των Η.Π.Α.      

Αναλύοντας τώρα την πρώτη περίπτωση, κατά την οποία η επιστροφή της χώρας μας στη δραχμή θα είχε τις συνέπειες που αναφέραμε, θα διαπιστώσουμε ότι η Ελλάδα διαθέτει πολύ περισσότερα «όπλα» – χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως πρέπει να τα χρησιμοποιήσει. Η Ελλάδα λοιπόν, σε σύγκριση με προηγούμενα υπερχρεωμένα κράτη, έχει μία μεγάλη διαφορά, ένα σημαντικότατο πλεονέκτημα καλύτερα: Το 95% των ομολόγων του δημοσίου έχουν εκδοθεί σύμφωνα με το ελληνικό Δίκαιο - γεγονός που σημαίνει ότι, το ελληνικό κοινοβούλιο έχει τη δυνατότητα να αλλάξει, με την ψήφιση ενός νόμου, τη «συναλλαγματική μορφή» των ομολόγων,  εφόσον φυσικά ισχύει πράγματι κάτι τέτοιο (πηγή: zeit).

Ειδικότερα, εάν η Ελλάδα εγκατέλειπε την Ευρωζώνη υιοθετώντας τη δραχμή, θα είχε την απόλυτα νόμιμη δυνατότητα, πριν ακόμη απελευθερώσει την ισοτιμία του νομίσματος της, να μετατρέψει τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου σε δραχμές - με την ισοτιμία των 340 δρχ. ανά €, η οποία ίσχυε την περίοδο της εισόδου της στη νομισματική ένωση (ΟΝΕ). Στη συνέχεια, θα μπορούσε να «απελευθερώσει» τη συναλλαγματική ισοτιμία της δραχμής, η οποία πιθανότατα θα υποτιμούταν αμέσως – εις βάρος όμως των δανειστών της και χωρίς να επηρεαστεί αρνητικά το δημόσιο χρέος.  

Δηλαδή, εάν το νέο νόμισμα της Ελλάδας υποτιμούταν κατά 50% (η υποτίμηση στη χρεοκοπημένη τότε Τουρκία ξεπέρασε το 90%), οι δανειστές της χώρας θα εισέπρατταν ουσιαστικά μόλις το 50% των απαιτήσεων τους – αναγκαζόμενοι να διαγράψουν το υπόλοιπο 50% («συναλλαγματικές διαφορές»). Επομένως, θα προέκυπτε χωρίς καμία προσπάθεια και εντός των πλαισίων του νόμου, χωρίς καν να χρειαστεί να διαπραγματευθούμε με κανέναν, μία αυτόματη «πληθωριστική διαγραφή» (haircut) των οφειλών του ελληνικού δημοσίου, της τάξης του 50% - οπότε το πραγματικό δημόσιο χρέος μας θα περιοριζόταν στα 180 δις € ή στο 78% του ΑΕΠ μας, εξασφαλίζοντας την έξοδο μας στις αγορές και τον περαιτέρω δανεισμό μας, καθώς επίσης την αποφυγή της χρεοκοπίας.

Φυσικά η εξόφληση των ομολόγων, των τόκων και των χρεολυσίων δηλαδή που οφείλουμε, θα ήταν εξασφαλισμένη, αφού θα ήταν σε δραχμές – ένα νόμισμα που θα μπορούσαμε να εκτυπώσουμε στις αναγκαίες ποσότητες (φυσικά πληθωριστικές), χωρίς να υποχρεωθούμε σε στάση πληρωμών (χρεοκοπία).    

Όσον αφορά το ιδιωτικό εξωτερικό χρέος της Ελλάδας, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου είναι αυτό των εμπορικών τραπεζών η χώρα μας, εάν επέστρεφε στη δραχμή, θα «επέτρεπε» σε κάποιες, σε αυτές δηλαδή που δεν θα είχαν τη δυνατότητα να ανταπεξέλθουν, να πτωχεύσουν - αντί να χρεοκοπήσει η ίδια. Στη συνέχεια θα τις εθνικοποιούσε, έτσι ώστε να εξασφαλιστούν οι αποταμιεύσεις ή τα ομόλογα των Πολιτών της, κατά το παράδειγμα της Ισλανδίας.

Φυσικά θα χρεοκοπούσαν επίσης οι εκτεθειμένες σε μεγάλο εξωτερικό δανεισμό επιχειρήσεις και κάποια νοικοκυριά, αφού δεν θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τις οφειλές τους σε ευρώ. Σε τελική ανάλυση λοιπόν θα «διαγραφόταν» ένα μεγάλο μέρος του συνολικού, του δημοσίου δηλαδή και του ιδιωτικού εξωτερικού χρέους μας – κάτι εξαιρετικά επώδυνο, αλλά με μάλλον ευεργετικές συνέπειες για το μέλλον της χώρας μας.    

Συνεχίζοντας, τα γεγονότα αυτά μάλλον θα οδηγούσαν πολλά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της Ευρώπης ή των Η.Π.Α. (της ΕΚΤ συμπεριλαμβανομένης) σε τεράστια προβλήματα - εάν όχι σε αρκετές χρεοκοπίες. Προφανώς, κάτι τέτοιο δεν θα αποτελούσε «πιστωτικό γεγονός» (credit event), όσον αφορά το κράτος, οπότε δεν θα είχε αντίκτυπο στην αγορά των CDS.     

Παρά το ότι λοιπόν θεωρούμε ότι δεν πρέπει να εκβιάζουμε κανέναν, ενώ είναι προτιμότερη η έντιμη αποπληρωμή των υποχρεώσεων μας (αρκεί φυσικά να μην είναι εις βάρος της βιωσιμότητας του κράτους μας, καθώς επίσης υπό την προϋπόθεση να μην εκποιηθούν οι κοινωφελείς/στρατηγικές δημόσιες επιχειρήσεις μας και να μην επιβαρυνόμαστε με τοκογλυφικά επιτόκια), έχουμε την άποψη πως οι αγορές αντιμετωπίζονται μόνο με τα δικά τους όπλαπόσο μάλλον όταν οι ίδιες πιστεύουν ακράδαντα ότι, σημασία έχει το κέρδος ανεξαρτήτως κόστους, ηθικής και θυμάτων.

Όσον αφορά τη δεύτερη περίπτωση, την αλυσιδωτή αντίδραση δηλαδή που θα προκαλούσε η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη ή η άτακτη χρεοκοπία της, αρκεί ίσως να αναφέρουμε ότι, μόνο οι τράπεζες, οι ασφάλειες και τα υπόλοιπα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της Γερμανίας έχουν απαιτήσεις (σε ομόλογα δημοσίου) απέναντι στις υπερχρεωμένες χώρες-μέλη του ευρώ, περισσότερες από 500 δις € - ενώ οι απαιτήσεις αφενός μεν των γαλλικών, αφετέρου των βρετανικών ιδρυμάτων, ξεπερνούν συνολικά τα 800 δις € (πηγή: H.Schmidt).

Τόσο ο χρηματοπιστωτικός κλάδος λοιπόν, όσο και η ΕΚΤ θα υποχρεώνονταν σε τεράστιες ζημίες, οι οποίες θα οδηγούσαν ενδεχομένως σε ανυπολόγιστες χρεοκοπίες, στη διάλυση της Ευρωζώνης και στην κατάρρευση του Ευρώ - στο οποίο είναι σήμερα τοποθετημένο το 30% των συναλλαγματικών αποθεμάτων του πλανήτη, με ανυπολόγιστες συνέπειες για το μέλλον.    

ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΛΥΣΕΙΣ ΤΟΥΣ

Ανεξάρτητα τώρα από τα παραπάνω «πολεμικά όπλα» μας, τα οποία αξίζει μόνο να χρησιμοποιηθούν (άμεσα βέβαια, αφού ο χρόνος λειτουργεί εις βάρος μας), εάν η Γερμανία συνεχίσει στον ίδιο «ολισθηρό» και μοναχικό, «μερκαντιλιστικό» δρόμο, εάν αρνηθεί να εξοφλήσει τα τεράστια χρέη της απέναντι μας, καθώς επίσης εάν εγκαταλειφθεί το όνειρο των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης, οφείλουμε ακόμη μία φορά να τονίσουμε επιγραμματικά τα προβλήματα μας, παράλληλα με τις λύσεις τους.

Καταρχήν λοιπόν, απλά και μόνο με έναν νέο δανεισμό δεν λύνεται το πρόβλημα μας. Αντίθετα, μεταφέρεται επαυξημένο στο μέλλον, με τον ταυτόχρονο περιορισμό των δυνατοτήτων επίλυσης του. Στη συνέχεια τα εξής:

Τα κύρια προβλήματα της Ελλάδας

(α)  Πρωτογενές έλλειμμα προϋπολογισμού/ΠΔΕ - περί τα 10 δις €

Οι λύσεις του συγκεκριμένου προβλήματος είναι η μείωση των δημοσίων δαπανών, καθώς επίσης η αύξηση των εσόδων - κυρίως από την άνοδο του  ΑΕΠ και λιγότερο από τη φορολογία. Αναλυτικότερα, με την ίδια φορολόγηση (24% επί του ΑΕΠ), κάθε αύξηση του ΑΕΠ (ανάπτυξη) κατά 10 δις €, συνεισφέρει 2,4 δις € στα έσοδα του δημοσίου.

(β) Έλλειμμα τακτικού προϋπολογισμού λόγω υψηλών τόκων (επιτόκια), οι οποίοι υπολογίζοντα περί τα 16 δις € (2011)

Η λύση είναι η μείωση των επιτοκίων στο βασικό της ΕΚΤ. Θα εξοικονομούσαμε περί τα 11 δις € ετησίως, οπότε θα έμεναν 5 δις € - ένα ποσόν που θα μπορούσαμε να εξασφαλίσουμε.

(γ)  Χρεολύσια

Ο μακροπρόθεσμος διακανονισμός της αποπληρωμής τους, με τη βοήθεια του μηχανισμού στήριξης (EFSF) ή της ΕΚΤ, θα ήταν η ιδανική λύση. Δηλαδή, να μας δανείζουν κάθε φορά που θα χρειάζεται να πληρώνουμε τα ληξιπρόθεσμα ομόλογα, για τη χρονική περίοδο που απαιτείται για την αναδιοργάνωση της οικονομίας μας, χωρίς να χρειασθούν άλλες ενέργειες (αναδιάρθρωση κλπ.)  και χωρίς να προκληθεί «πιστωτικό γεγονός», το οποίο θα ενεργοποιούσε τα καταστροφικά CDS.

(δ)  Έλλειμμα ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών περί τα 30 δις €

Εδώ οφείλουμε να αυξήσουμε τις τουριστικές εισροές και τις εξαγωγές, μειώνοντας τις εισαγωγές («στροφή» στα ελληνικά προϊόντα) – επίσης, να καταναλώνουμε λιγότερα, από όσα παράγουμε.

(ε)  Υψηλό δημόσιο χρέος προς ΑΕΠ περί το 150%

Η προφανής λύση είναι η αύξηση του ΑΕΠ, κυρίως από τον τουρισμό, τη γεωργία, τις υπηρεσίες και τη ναυτιλία – όχι από την κατανάλωση.

Οι «απαιτήσεις» της Ελλάδας από την ΕΕ

(α)  Χρηματοδότηση, με επιτόκιο ΕΚΤ (1,25%). Μακροπρόθεσμο διακανονισμό δόσεων αποπληρωμής χρέους (χρεολύσια) και εκδίωξη (εξόφληση) του ΔΝΤ. Εδώ οφείλουμε να τονίσουμε ότι τα νέα δάνεια, τα οποία χρησιμοποιούνται για την εξόφληση των ληξιπρόθεσμων ομολόγων μας, μάλλον δεν θα μεταφράζονται σε «δραχμές», όπως τα προηγούμενα. Επομένως, πρέπει να σταματήσουμε να δανειζόμαστε, λαμβάνοντας τις όποιες αποφάσεις μας αμέσως.   

(β)  Παραγωγικές (όχι εμπορικές) επενδύσεις, στη βιομηχανία και στις υπηρεσίες, από χώρες της Ευρωζώνης (σχέδιο Μάρσαλ) - οπότε θα αυξηθούν οι εξαγωγές μας, παράλληλα με τη μείωση των εισαγωγών, λόγω  μεγαλύτερης παραγωγής.  

(γ)  Ανταγωνιστικό φορολογικό περιβάλλον, με κριτήριο τις γείτονες χώρες. Δεν είναι δυνατόν να απαιτείται φόρος εισοδήματος στην Ελλάδα της τάξης του 45%, όταν στα γειτονικά κράτη είναι 10-20%. Εάν δεν αλλάξει αμέσως η τακτική που μας έχει επιβληθεί, όχι μόνο δεν θα προσελκύσουμε επενδύσεις αλλά, αντίθετα, θα εγκαταλείψουν τη χώρα μας όλες οι εναπομείναντες παραγωγικές επιχειρήσεις.    

(δ) Συμμετοχή στα εξοπλιστικά προγράμματα μας, καθώς επίσης σε αυτά της προστασίας των συνόρων μας από τη λαθρομετανάστευση - με την παράλληλη συμβολή της Ευρωζώνης στη διαχείριση του προβλήματος των λαθρομεταναστών που ευρίσκονται ήδη στην Ελλάδα.

(ε)  Αξιοποίηση του εξαιρετικά εκπαιδευμένου εργατικού δυναμικού της χώρας μας σε νέες επενδύσεις. Αρκεί να επισημάνει κανείς την πληθώρα των μηχανικών και άλλων αποφοίτων ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στην Ελλάδα, οι οποίοι αναζητούν απασχόληση με ελάχιστες αμοιβές (περί τα 1.000 €, όταν οι αντίστοιχες στη Γερμανία είναι τουλάχιστον τετραπλάσιες), για να κατανοήσει τις δυνατότητες μας (στην Ισπανία, οι γερμανικές βιομηχανίες έχουν τεράστια προβλήματα εύρεσης εξειδικευμένου προσωπικού, με αποτέλεσμα να σταματούν την παραγωγή). Οι πλεονασματικές χώρες της ΕΕ πρέπει επιτέλους να καταλάβουν ότι, οφείλουν να επενδύουν στο ζωτικό χώρο τους - στην Ευρώπη δηλαδή και όχι στην Κίνα, στις Η.Π.Α., στη Βραζιλία ή αλλού.      

Οι απαιτήσεις μας από την κυβέρνηση

(α) Ισοσκελισμένος προϋπολογισμός – δηλαδή, τα έξοδα μας να μην υπερβαίνουν τα έσοδα. Μείωση λοιπόν των περιττών δαπανών του δημοσίου, ει δυνατόν χωρίς απολύσεις και με επιλεκτικές μειώσεις μισθών, παράλληλα με την αύξηση της παραγωγικότητας των ΔΥ, μέχρι να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Διατήρηση τόσο των στρατηγικών, όσο και των κοινωφελών δημοσίων επιχειρήσεων, με την παράλληλη αναδιοργάνωση τους.

(β)  Αναμόρφωση της δημόσιας διοίκησης, με στόχο την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας (διευκόλυνση στο άνοιγμα και κλείσιμο των επιχειρήσεων, σταθερό φορολογικό περιβάλλον, σταθερό οικονομικό πλαίσιο κλπ.), καθώς επίσης τον εξορθολογισμό του φορολογικού μηχανισμού.

(γ)  Καθοδήγηση και κίνητρα ανάπτυξης του ιδιωτικού τομέα, για να αυξηθεί το ΑΕΠ και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας (γεωργία, τουρισμός, ναυτιλία, διαδίκτυο, λοιπές υπηρεσίες)

(δ)  Περιορισμός των ελλειμμάτων στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών, το οποίο είναι περί το -14% του ΑΕΠ (με -8% χρεοκόπησε το Μεξικό)

(ε)  Καταπολέμηση της φοροαποφυγής των πολυεθνικών (με ειδικό φόρο επί του τζίρου) - παράλληλα με την εγκατάσταση ενός λειτουργικού Κράτους Δικαίου, καθώς επίσης με τη διεκδίκηση των αποζημιώσεων από τη Γερμανία (περί τα 160 δις €).

Ολοκληρώνοντας, θεωρούμε πως το μεγαλύτερο πρόβλημα μίας χώρας είναι η ανεργία η οποία, εκτός του ότι κοστίζει στο κράτος περί τα 400 εκ. ανά 1%, εξαθλιώνει ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων. Έχουμε την άποψη λοιπόν ότι δεν είναι εύλογη η ανακοίνωση μέτρων από μία κυβέρνηση, τα οποία «εξακοντίζουν» την ανεργία σε ποσοστά άνω του 20% - πόσο μάλλον αφού ο προϋπολογισμός επιβαρύνεται με τα ποσά που αναφέραμε (συνολικά πάνω από 4 δις €). Σε κάθε περίπτωση, δεν θα ήταν σκόπιμο να επικρατήσει και στην Ελλάδα η νεοφιλελεύθερη αντιμετώπιση, με βάση την οποία (άρθρο μας) “οι νέοι καπετάνιοι του υπερωκεανίου ρίχνουν έναν μεγάλο αριθμό ταξιδιωτών στη θάλασσα, για να μπορέσει το καράβι να συνεχίσει το δρόμο του με τους υπόλοιπους”.  

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Όπως έχουμε επισημάνει αρκετές φορές, αλλά και σύμφωνα με τον αρχισυντάκτη της γερμανικής οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt κ. Gabor Steingart, σε μία πρόσφατη συνέντευξή του στον ΚτΕ, ελαφρά διαμορφωμένη από εμάς, η Ελλάδα πρέπει αμέσως να αλλάξει δρόμο:

Οι δυτικές κυβερνήσεις και το ΔΝΤ αγοράζουν χρόνο, κάτι που δεν σας βοηθάει καθόλου. Η Ελλάδα χρειάζεται μία πραγματική λύση, αφού δεν είναι συνετό να καταπολεμάς μία κρίση χρέους με τεράστια, νέα χρέη…… Τα παιδιά του Σικάγου πήγαν στη Μόσχα, με σκοπό να «συνεφέρουν» την οικονομία με αυστηρή λιτότητα. Η χώρα διαλύθηκε. Οι Γερμανοί αποφασίσαμε στην ενοποίηση ότι, δεν έχει νόημα να μειώνεις συνεχώς τις δαπάνες και να αυξάνεις τους φόρους. Επενδύσαμε πολύ, αυξήσαμε τις εργατικές αμοιβές στην ανατολική Γερμανία. Είχαμε πολύ καλά αποτελέσματα.

Το πρόγραμμά μας δούλεψε γιατί ήταν στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση από όσα κάνετε στην Ελλάδα….. Δόθηκε πίστωση 110 δις € στην Ελλάδα. Στην Αν. Γερμανία, για την αναδιοργάνωση της οικονομίας της, δίναμε 160 δις € κάθε χρόνο, πάνω από δέκα χρόνια. Το ελληνικό πρόβλημα δεν πρέπει να γίνει πρόβλημα του Ευρώ και της ΕΕ. Η Ελλάδα αντιπροσωπεύει μόνο το 2,5% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ, δεν είναι πρόβλημα.

Χρειαζόσαστε περισσότερη αυτοπεποίθηση, αφού χωρίς αυτοπεποίθηση δεν θα βρείτε τη σωστή λύση - η οποία δεν είναι «τεχνικό ζήτημα». Πρέπει οι άνθρωποι να επιστρέψουν στην παραγωγική δουλειά και στην ανάπτυξη…. Η κυβέρνησή σας, ο πρωθυπουργός σας, πρέπει να αλλάξουν κατεύθυνση.

Είμαι σίγουρος ότι τελικά όλοι θα αλλάξουμε κατεύθυνση. Μεταπολεμικά, οι ΗΠΑ εφάρμοσαν το σχέδιο «Morgenthau» για να διαλύσουν τη γερμανική κοινωνία, καταστρέφοντας την τεχνολογία και τη βιομηχανία μας - αυτό κάνουμε στην Ελλάδα τώρα…..Προσπαθούμε να τιμωρήσουμε τους Έλληνες. Θα καταστρέψουμε την ικανότητα της Ελλάδας να επιστρέψει στην ανάπτυξη. Οι ΗΠΑ πήγαν από το σχέδιο «Morgenthau» στο σχέδιο «Marshall» (European Recovery Program). Η Ελλάδα πρέπει να πάει από τη λιτότητα στην ανάκαμψη και ανάπτυξη. Ελπίζω να μη γίνει πολύ αργά”.(G.Steingart)

Ολοκληρώνοντας, για να μπορέσει να απαιτήσει η Ελλάδα ένα νέο πρόγραμμα για την ανάπτυξη της Οικονομίας της, οφείλει να χρησιμοποιήσει όλα της τα όπλα. Παράλληλα, οφείλει να υπενθυμίζει στον μερκαντιλιστή εταίρο της ότι, τουλάχιστον η Ελλάδα έκανε μεν πολλά λάθη στο παρελθόν, αλλά δεν σκότωσε κανέναν. Απλούστερα, δεν οδήγησε τον κόσμο σε δύο παγκόσμιους πολέμους όπως η Γερμανία, για τους οποίους, αντί να τιμωρηθεί, βοηθήθηκε από τις Η.Π.Α. για να ανακάμψει - ταυτόχρονα με τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους των οφειλών της.

Επομένως, η Ελλάδα οφείλει να βοηθηθεί από τους εταίρους της, παράλληλα με την εκδίωξη του ΔΝΤ από την επικράτεια της, το γρηγορότερο δυνατόν. Στην αντίθετη περίπτωση, δεν πρέπει ούτε στιγμή να διστάσει - παίρνοντας τις οδυνηρές μεν, αλλά απόλυτα υποχρεωτικές αποφάσεις που χρειάζονται, για την εξασφάλιση της ευημερίας των Πολιτών της. Ας μην ξεχνάμε ότι, η πατρίδα μας είναι μία πλούσια, πολλαπλά προικισμένη χώρα, η οποία μπορεί να συντηρηθεί μόνη της – αρκεί να δραστηριοποιηθούν οι Πολίτες της, διακρίνοντας προοπτικές και χωρίς βέβαια να επιδιώκει την απομόνωση της.

Αθήνα, 19. Ιουνίου 2011