Ἐγὼ τώρα ἐξαπλώνω ἰσχυρὰν δεξιὰν καὶ τὴν ἄτιμον σφίγγω πλεξίδα τῶν τυράννων δολιοφρόνων . . . . καίω τῆς δεισιδαιμονίας τὸ βαρὺ βάκτρον. [Ἀν. Κάλβος]


******************************************************
****************************************************************************************************************************************
****************************************************************************************************************************************

ΑΙΘΗΡ ΜΕΝ ΨΥΧΑΣ ΥΠΕΔΕΞΑΤΟ… 810 σελίδες, μεγέθους Α4.

ΑΙΘΗΡ ΜΕΝ ΨΥΧΑΣ ΥΠΕΔΕΞΑΤΟ… 810 σελίδες, μεγέθους Α4.
ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

****************************************************************************************************************************************

TO SALUTO LA ROMANA

TO SALUTO  LA ROMANA
ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
****************************************************************************************************************************************

ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΕΩΣ ΤΩΝ ΓΙΓΑΝΤΩΝ

ΕΥΡΗΜΑ ΥΨΗΛΗΣ ΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΤΟΣΟΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗΝ ΤΗΣ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑΣ ΟΣΟΝ ΚΑΙ ΔΙΑ ΜΙΑΝ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΘΕΜΕΛΙΩΣΙΝ ΤΗΣ ΙΔΕΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΚΑΤΑΚΛΥΣΜΙΑΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ Η ΑΝΕΥΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΜΟΜΜΙΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΓΙΓΑΝΤΙΑΙΟΥ ΔΑΚΤΥΛΟΥ! ΙΔΕ:
Οι γίγαντες της Αιγύπτου – Ανήκε κάποτε το δάχτυλο αυτό σε ένα «μυθικό» γίγαντα
=============================================

.

.
κλικ στην εικόνα

.

.
κλικ στην εικόνα

.

.
κλικ στην εικόνα

13 Μαΐου 2012

ΔΗΛΩΣΕΙΣ Π. ΚΑΜΜΕΝΟΥ

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΤΑ "ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ"

Η "Ομάδα ΡΟΖΑ", Η ΓΝΩΣΤΗ ΣΥΝΙΣΤΩΣΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ, ΓΡΑΦΕΙ ΤΑ ΕΞΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ-ΠΥΡΠΟΛΗΣΙ-ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΤΟΥ 2008. 
ΝΑ ΤΟ ΛΑΒΕΙ ΚΑΛΑ ΥΠ' ΟΨΙΝ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΣ ΨΗΦΙΖΕΙ ΣΥΡΙΖΑ!




Ήταν κατ’ αρχάς τα «Δεκεμβριανά» εξέγερση; Για εμάς είχαν όλα τα χαρακτηριστικά εξέγερσης. ΄Αρκεσε μια σπίθα –όσο απόλυτα τραγική κι αν ήταν– για να εμφανιστούν μπροστά στα μάτια μας η βουβή, τόσο καιρό, οργή και αγανάκτηση πλειοψηφικών κοινωνικών τμημάτων. Γιατί στην εξέγερση του Δεκέμβρη δεν θα πρέπει να στεκόμαστε μόνο στο απροσδόκητα πολυπληθές εκείνο κομμάτι που κατέβηκε με όλες τις μορφές στο δρόμο αλλά και την ευρεία κοινωνική συναίνεση που είχε. Τη διαπιστώσαμε παντού: στις γειτονιές, στα καφενεία, στους δρόμους με την πάνδημη κατακραυγή των μπάτσων. Ενδεικτικό χαρακτηριστικό αυτής της συναίνεσης είναι και οι απαντήσεις σε δημοσκοπικές ερωτήσεις στις οποίες καταγράφηκαν ποσοστά της τάξης του 40% για όσους συμφωνούν στα σπασίματα των τραπεζών, 70% όσων συμφωνούσαν στις περικυκλώσεις των αστυνομικών τμημάτων αλλά και στον αφοπλισμό της αστυνομίας. Όλα τα παραπάνω δείχνουν την μεγάλη αποδοχή της εξέγερσης αλλά και τα πολλαπλά επίπεδα βάσει των οποίων θα πρέπει να «διαβαστεί» στην προσπάθειά μας να ορίσουμε το μελλοντικό βηματισμό μας και τις πρωτοβουλίες που καλούμαστε να πάρουμε.
Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ κατά τη διάρκεια του ξεσηκωμού του Δεκέμβρη ήταν καλή. Μόνος του από όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα –και ενάντια σε αυτά– υπεράσπισε την εξέγερση, συμμετείχε (συχνά πρωτοστατώντας) σε όλες τις κινητοποιήσεις πανελλαδικά και τα ηγετικά στελέχη του (εκτός από τις αναμενόμενες –και όχι ευχάριστες σε μας– καταγγελίες στην «τυφλή βία» και τους «κουκουλοφόρους») δεν παρασύρθηκαν σε καθεστωτικές δηλώσεις «πολιτικής υπευθυνότητας» και προσήλωσης στη «δημοκρατική ομαλότητα». Ο ΣΥΡΙΖΑ δικαίωσε όσους εκτιμάμε ότι μπορεί να υπάρξει στην «κεντρική πολιτική σκηνή» ένας μαζικός χώρος με ανταγωνιστική σχέση με το πολιτικό σύστημα, ο οποίος, χωρίς να είναι δομικά/στρατηγικά ανατρεπτικός, να λειτουργεί αποσταθεροποιητικά για τη νεοφιλελεύθερη κυριαρχία, να αποτελεί χώρο ελευθερίας για «εκτός ορίων» κινήματα και αγώνες. Μπορούμε να πούμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υλοποίησε το «5 κόμματα 2 πολιτικές» καθώς για πρώτη φορά από τη μεταπολίτευση χώρος της κοινοβουλευτικής αριστεράς αντιτάχθηκε σε όλα τα υπόλοιπα κόμματα, και μάλιστα σε ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα.
Ωστόσο, ενώ η εξέγερση φυσιολογικά υποχωρεί και προφανώς το πολιτικό προσωπικό του κράτους (πρωταγωνιστούντων των τηλεοπτικών ΜΜΕ), εκμεταλλευόμενο και γεγονότα όπως οι ενέργειες του Επαναστατικού Αγώνα στο Γουδή και στα Εξάρχεια, ανασυγκροτείται και αντεπιτίθεται, ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζει συμπτώματα υποχώρησης.
Αντί να βγαίνουμε με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία από την εξέγερση, αντί να προσπαθούμε να ενισχύσουμε τους δεσμούς μας με το κοινωνικό δυναμικό που έδωσε σάρκα και οστά στην εξέγερση, όλο αυτό τον κόσμο που ασφυκτιά από την γκρίζα ζωή που του επιφυλάσσουν οι άρχοντες, εγκλωβιζόμαστε στις συμπληγάδες της «δημοκρατικής ομαλότητας» (λες και έργο της Αριστεράς είναι η διαφύλαξη της κοινωνικής ειρήνης και όχι η όξυνση των κοινωνικών αγώνων) και απολογούμαστε για τους «κουκουλοφόρους» (συκοφαντώντας τις χιλιάδες εξεγερμένους που «έκρυψαν τα πρόσωπά τους για να τους δούμε»). Ενώ, για παράδειγμα, στο επίπεδο δημοσιοποίησης ο ΣΥΡΙΖΑ κινήθηκε καλά στην περίπτωση της επίθεσης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα παράλληλα καθυστέρησε όσον αφορά στη λήψη συγκεκριμένων πρωτοβουλιών προς την κατεύθυνση της ουσιαστικής συμπαράταξης με εκείνα τα τμήματα της εργατικής τάξης που αντιμετωπίζουν το μεσαίωνα της επισφαλούς εργασίας. Γεγονός που αναδεικνύει το έλειμμα κοινωνικής γείωσης και απεύθυνσης του ΣΥΡΙΖΑ με κοινωνικά τμήματα που βρίσκονται ή σπρώχνονται στο περιθώριο.
Τα παραπάνω θεωρούμε ότι αποτελούν κομβικό σημείο στην πορεία ριζοσπαστικοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ που μόνο ως νύξεις μπορούν να θιχτούν σε αυτό το κείμενο. Πιστεύουμε όμως ότι μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν σημεία προβληματισμού και δράσης. Προς το παρόν ας μείνουμε σε αυτά καθαυτά τα «Δεκεμβριανά». Συνεχείς δηλώσεις και συνεντεύξεις στελεχών και βουλευτών της Ανανεωτικής Πτέρυγας του ΣΥΝ καταδικάζουν οτιδήποτε σχετίζεται ή παραπέμπει στην εξέγερση του Δεκέμβρη, ευθυγραμμιζόμενες πλήρως –και φανατικά– με τη ρητορική και τους στόχους του πολιτικού συστήματος, βεβαίως στο όνομα του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς κανείς να βάζει φραγμό ούτε στο καπέλωμα του ΣΥΡΙΖΑ ούτε σε αυτή την κατευθυνόμενη και ιδιοτελή υπερεκπροσώπηση.
Αν όμως αυτό είναι αναμενόμενο και εξηγήσιμο από την Ανανεωτική Πτέρυγα, η διολίσθηση σε παρεμφερείς θέσεις και άλλων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ είναι ιδιαίτερα ανησυχητική και λόγω των επιπτώσεών της στο ριζοσπαστισμό και την αξιοπιστία του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και επειδή αποδεικνύει ελλιπή αντοχή στις πιέσεις του πολιτικού συστήματος.
Δεν αμφισβητούμε τις πιέσεις που υφίσταται ο ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε παραγνωρίζουμε την πολιτική παράδοση και την κουλτούρα του στελεχικού δυναμικού –και όχι μόνο– του ΣΥΝ, καθώς και άλλων συνιστωσών που συναπαρτίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Γνωρίζουμε, όμως, ότι το πολιτικό σύστημα, αξιολογώντας τα αίτια και τη δυναμική της εξέγερσης του Δεκέμβρη και αντιλαμβανόμενο την κοινωνική ρευστότητα που προκαλούν η κρίση και η ύφεση, σε συνδυασμό με την αναξιοπιστία των κυρίαρχων πολιτικών κομμάτων και την κλιμακούμενη κοινωνική δυσαρέσκεια, θα κάνει καθετί για να αποκαταστήσει τη συνοχή και την αποδοχή του. Τούτο σημαίνει ότι εφόσον δεν επιλέγει –και δεν μπορεί– να αποκαταστήσει την κοινωνική συναίνεση μέσω οικονομικών παροχών, θα επιχειρήσει να εξασφαλίσει την αξιοπιστία του μέσω της «πολιτικής οδού», δηλαδή της έντασης της ιδεολογικής επίθεσης και των εκβιαστικών διλημμάτων. Αν ισχύει αυτή η εκτίμηση, τότε η ευθυγράμμιση του ΣΥΡΙΖΑ με ταυτόχρονες την πολιτική εξουδετέρωση και την εκλογική συρρίκνωσή του αποτελούν ζωτικής σημασίας στόχο για το πολιτικό σύστημα.
Με αυτή την έννοια, το λενινιστικό «ένα βήμα μπρος, δύο βήματα πίσω» στην περίπτωσή μας αποτελεί καταστροφή. Αν και μέχρι τώρα έχει αποδειχτεί ότι η αριστερόστροφη πορεία του ΣΥΡΙΖΑ εκτός από κινηματικά χρήσιμη υπήρξε και εκλογικά αποτελεσματική, δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε με βεβαιότητα ότι και την επόμενη περίοδο ο πολιτικός ριζοσπαστισμός θα κινείται σε ευθεία αναλογία με την εκλογική αναγνώρισή του. Εκείνο που θεωρούμε βέβαιο, όμως, είναι ότι για τον ΣΥΡΙΖΑ η αριστερόστροφη πορεία αποτελεί μονόδρομο. Όχι απλώς επειδή έτσι και μόνο έτσι υπηρετεί την υπόθεση της ανασύνθεσης του κινήματος (δηλαδή τη δυνατότητα των «από κάτω» να υπερασπίσουν τη ζωή τους) και της Αριστεράς (δηλαδή τη δημιουργία μιας Αριστεράς πολιτικά χρήσιμης και ιδεολογικά ελκυστικής). Αλλά και γιατί αν κάνει το αντίθετο, υποχωρήσει και μετά θορύβου ενσωματωθεί, εκτός του ότι θα ευτελιστεί πολιτικά θα συρρικνωθεί εκλογικά.
Δυστυχώς, όπως η φύση έτσι και η πολιτική δεν επιτρέπει κενά. Ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί –και έτσι αναγνωρίζεται– την κάλυψη του κενού μιας μαζικής ριζοσπαστικής Αριστεράς. Η εξέγερση του Δεκέμβρη, με τη μαζικότητα και την εκρηκτικότητά της, τις αντινομίες και τις ασυμμετρίες της, έδειξε το επείγον της κάλυψης αυτού του κενού και νομίζουμε ότι υπέδειξε και τους δρόμους διεκδίκησής της. Ούτω ή άλλως, πάντως, η πορεία ενός αριστερού χώρου δεν κρίνεται από τη γενική τοποθέτησή του απέναντι στον καπιταλισμό και τον ιμπεριαλισμό, ούτε καν από τη συνολική αντιπαράθεσή του με την εκάστοτε κυβέρνηση –αν και όλα αυτά έχουν τη σημασία τους. Κυρίως κρίνεται από τη συγκεκριμένη στάση του απέναντι στα κάθε φορά επίδικα της ταξικής πάλης, από το πόσο συγκρούεται έμπρακτα τόσο με τα διαχρονικά ιερά και όσια της αστικής κυριαρχίας (κοινωνική ειρήνη, ατομική ιδιοκτησία, κρατικό μονοπώλιο στη βία, εθνικό συμφέρον κ.λπ.) όσο και με τα συγκυριακά ιερά και όσια του πολιτικού συστήματος (κατάργηση του ασύλου, καταδίκη των κουκουλοφόρων, αναγνώριση του έργου της αστυνομίας κ.λπ.)
Γι’ αυτό επιμένουμε ότι το «ούτε βήμα πίσω» ασφαλώς σημαίνει άνευ όρων υποστήριξη στα μπλόκα των αγροτών, αλλά πρωτίστως προϋποθέτει την πλήρη ταύτιση με τη δεκεμβριανή εξέγερση –και με αυτή την έννοια, η καταδίκη του σ. Αλέξη Τσίπρα, ακόμα και στο μυριόστομο «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι» είναι εξόχως ανησυχητική. Γιατί, πώς να το κάνουμε, η απαξίωση της αστυνομίας, η ανάδειξη του συνολικού αντικοινωνικού ρόλου της, η έμπρακτη εχθρότητα απέναντί της αποτελούν πυρήνα μιας ριζοσπαστικής Αριστεράς, μιας Αριστεράς, για να το πούμε κι αλλιώς, που εκτός από δημοκρατική, πολυφωνική, ανανεωτική και ανθρώπινη πρέπει να είναι αντισυστημική, συγκρουσιακή και αντρεπτική. Για να είναι και «δική μας», όπως και πολλών άλλων, Αριστερά…
Ομάδα ΡΟΖΑ 

ΤΙ ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΩΝ ΠΛΟΥΣΙΩΝ

ΒΡΗΚΑ ΤΥΧΑΙΩΣ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΑΛΗ,
ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ!
Εκάλη, έλαβον:
1. ΝΔ 32%
2. Δραση 21%
3. Δημιουργία ξανά 9%

4. ΠΑΣΟΚ 7%
5. Ανεξ. Ελ. 7%
6. ΔηΣυ 5.5 %7. ΣΥΡΙΖΑ 5%
8. ΧΑ 4%
9. ΔΗΜΑΡ 3%

Με τίτλο «Αντίο, Ακρόπολη» θα κυκλοφορήσει το γερμανικό Spiegel


Με τίτλο «Αντίο, Ακρόπολη» θα κυκλοφορήσει το γερμανικό Spiegel



Με 12σέλιδο αφιέρωμα στην Ελλάδα κυκλοφορεί αύριο η γερμανική επιθεώρηση der Spiegel. Θρυμματισμένο το ευρώ σε μια ερειπωμένη Ακρόπολη. "Αποχαιρετισμός στο ευρώ"
Με τον τίτλο Akropolis adieu και υπότιτλο «γιατί η Ελλάδα πρέπει να εγκαταλείψει το ευρώ» κυκλοφορεί αύριο η έγκριτη γερμανική επιθεώρηση der Spiegel. Στο εξώφυλλο απεικονίζεται διαλυμένη σε ερείπια η Ακρόπολη και δύο μεγαλύτεροι κίονες, πάνω στους οποίους έχει προσκρούσει και έχει θρυμματιστεί το ευρώ.

Το αφιέρωμα του περιοδικού στη νέα όξυνση της ελληνικής οικονομικής κρίσης αποτελείται από 12σέλιδο ένθετο με κύριο τίτλο «Αποχαιρετισμός στο ευρώ» και υπότιτλο «Μετά τις πρόσφατες εκλογές της οργής, η Ευρώπη αναζητά ένα σχέδιο Β για την Ελλάδα. Η μέχρι τώρα πολιτική διάσωσης απέτυχε. Όλο και περισσότερο συνειδητοποιείται ότι η Αθήνα θα έπρεπε να εγκαταλείψει τη νομισματική ένωση».
Το αυριανό τεύχος ανατρέχει σε προηγούμενα αφιερώματα για την Ελλάδα από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε η κρίση και γίνεται επισήμανση στην αλλαγή στάσης των συντακτών του Spiegel μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου, οι οποίοι τώρα τάσσονται πλέον υπέρ της εξόδους της Ελλάδας από την ευρωζώνη
Σύμφωνα με το σχέδιο του γερμανικού Υπ. Οικονομικών, το Ταμείο διάσωσης EFSF θα σταματήσει να χορηγεί μόνο εκείνα τα χρήματα, τα οποία πηγαίνουν κατευθείαν στον ελληνικό προϋπολογισμό. Αντιθέτως, τα δισεκατομμύρια εκείνα, με τα οποία εξυπηρετείται το χρέος των κρατικών ομολόγων τα οποία έχει αναλάβει η ΕΚΤ στο πλαίσιο των μέτρων διάσωσης, θα συνεχίσουν να χορηγούνται στην Ελλάδα, ώστε να καταστεί δυνατόν να αποτραπούν απώλειες στην Κεντρική Τράπεζα, οι οποίες τελικά θα είχαν αντίκτυπο στους προϋπολογισμούς των κρατών-μελών.
Ακόμα κι αν οι Έλληνες πάψουν να λαμβάνουν βοήθεια από τα ταμεία διάσωσης των χωρών της Ευρωζώνης, δεν πρόκειται να αφεθούν στην τύχη τους, όπως προβλέπει το γερμανικό Υπ. Οικονομικών. Αν συνεχίσουν να είναι μέλη της ΕΕ, θα δικαιούνται βοήθεια από τις Βρυξέλλες, όπως και τα υπόλοιπα κράτη με δικό τους νόμισμα, όταν αντιμετωπίζουν μια δύσκολή κατάσταση. Και τότε αυτή η βοήθεια δεν θα χρηματοδοτείται από τις χώρες της Ευρωζώνης, αλλά από τα 27 κράτη-μέλη της ΕΕ.

PUBLIC ISSUE - Η δυναμική των Εκλογών της 6ης Μαΐου

PUBLIC ISSUE


Η δυναμική των Εκλογών της 6ης Μαΐου

Μετεκλογική Έρευνα

Κυριακή, 13 Μαΐου 2012

    

Ανάλυση
του ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ
Χωρίς αμφιβολία οι εκλογές της 6ης Μαΐου αποτελούν τομή στη σύγχρονη πολιτική και εκλογική ιστορία της χώρας. Η λαϊκή ετυμηγορία επισημοποιεί την κατάρρευση του κομματικού συστήματος που συγκροτήθηκε κατά τη διάρκεια της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας. Η εδραίωση της θεσμικής λειτουργίας του δικομματισμού, εξασφάλισε μεταπολιτευτικά την εναλλαγή στην εξουσία πέντε φορές (1981, 1990, 1993, 2004 και 2009). Με τη σύγκλιση όμως των δύο κομμάτων στην πολιτική του μνημονίου και τη συμμετοχή τους στη συγκυβέρνηση επήλθε η ακύρωσή της. Μέσα σε 30 μήνες, τα δύο κόμματα της διακυβέρνησης απώλεσαν αθροιστικά 3,3 εκατομμύρια ψήφους (-2,2 εκ. το ΠΑΣΟΚ και -1,1 εκ. η ΝΔ). Πρόκειται για τη μαζικότερη πολιτική-εκλογική μετατόπιση της μεταπολιτευτικής περιόδου. Το εκλογικό αποτέλεσμα συνιστά σημείο μη-επιστροφής για τους κομματικούς σχηματισμούς του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Ιδίως αν αναλογισθεί κανείς ότι η σημερινή επιρροή τους (32%) δεν αντιπροσωπεύει ούτε το ½ του ποσοστού 77%, που έλαβαν αθροιστικά στις τελευταίες βουλευτικές, πριν από 2½ χρόνια (Οκτώβριος 2009).
Το σημερινό ποσοστό του δικομματισμού είναι το χαμηλότερο που καταγράφηκε σε ελληνική εκλογική αναμέτρηση μετά το 1926. Στην ελληνική πολιτική ιστορία, ποσοστό δικομματικής επιρροής αυτής της τάξης, έχει καταγραφεί μόνον πριν από 62 χρόνια, στις πρώτες μετεμφυλιακές εκλογές του 1950.  Σε εκείνες τις εκλογές, που ας σημειωθεί πραγματοποιήθηκαν με απλή αναλογική, τα δύο μεγαλύτερα κόμματα, το Λαϊκό Κόμμα, με αρχηγό τον Κ.Τσαλδάρη και το Κόμμα Φιλελευθέρων, με αρχηγό τον  Σ.Βενιζέλο έλαβαν αθροιστικά το 36,04% των ψήφων. Εάν συμπεριληφθεί και το 3ο κόμμα της εποχής, δηλαδή η ΕΠΕΚ, του Ν.Πλαστήρα, τότε το αθροιστικό ποσοστό των τριών μεγαλύτερων κομμάτων προσέγγιζε το 52,5%. Στη σημερινή διάταξη των κομματικών δυνάμεων, παρότι μάλιστα δεν ισχύει καν απλή αναλογική, τα δύο πρώτα κόμματα (άθροισμα ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ) συγκέντρωσαν 35,6% και τα τρία πρώτα (με το ΠΑΣΟΚ) μόλις το 48,81% του εκλογικού σώματος.
Ο σημερινός κατακερματισμός των πολιτικών δυνάμεων αποδεικνύεται βαθύτερος ακόμη και εάν συγκριθεί με εκείνον που προέκυψε στη Βουλή του 1950. Λαμβάνει σήμερα τέτοιες διαστάσεις, ώστε μπορεί να εμφανίζεται ως ιδεολογικό-πολιτικό ισοδύναμο του αντίστοιχου κατακερματισμού των πολιτικών δυνάμεων στις πρώτες μετεμφυλιακές εκλογές. Εκείνος υπήρξε αποτέλεσμα της κατοχής και του εμφυλίου, ο σημερινός είναι το πολιτικό-εκλογικό αποτέλεσμα της εφαρμογής του Μνημονίου.
Ο «πόλος της Δεξιάς»
Η σημερινή εκλογική επιρροή της ΝΔ του κ.Σαμαρά (1.200.000 ψήφοι) αποτελεί μόλις το ½ της επιρροής της ΝΔ του 2009, και -εντυπωσιακότερο- μόλις το 60% της επιρροής της το 1981, όταν συνετρίβη εκλογικά για πρώτη φορά από το ΠΑΣΟΚ. Το ποσοστό που έλαβε είναι το χαμηλότερο που εμφάνισε ποτέ κόμμα της Δεξιάς, είτε στη μεταπολίτευση (ΝΔ), είτε προδικτατορικά (Ελληνικός Συναγερμός, ΕΡΕ). Μπορεί να συγκριθεί μόνον με το ποσοστό του Λαϊκού Κόμματος (18,8%), και πάλι στις εκλογές του 1950.
Ο συντηρητικός πόλος αναδύεται από τις εκλογές γεωγραφικά, κοινωνικά, πολιτικά και ιδεολογικά κατακερματισμένος. Διακρίνεται σε τρία βασικά ιδεολογικά ρεύματα (σχηματικά μιλώντας, «λαϊκή δεξιά», «άκρα δεξιά» και «νεοφιλελεύθερη δεξιά») και εκπροσωπείται από επτά κομματικούς σχηματισμούς, που αντιπροσωπεύουν αθροιστικά το 45,8% του (συρρικνωμένου) εκλογικού σώματος. Και τα τρία ρεύματα της Δεξιάς εμφανίζονται σήμερα κομματικά διασπασμένα. Ο χώρος της «λαϊκής δεξιάς», που αποτελεί και τον κορμό, συγκεντρώνοντας αθροιστικά το 29,5% του εκλογικού σώματος, αντιπροσωπεύεται από την εναπομένουσα ΝΔ του κ.Σαμαρά (18,85%) και τους Ανεξάρτητους Έλληνες του κ.Καμμένου (10,6%), σε σχέση ισχύος 2:1. Ο χώρος της «άκρας δεξιάς», που συγκεντρώνει αθροιστικά 9,9%, εκπροσωπείται κυρίως από τη Χρυσή Αυγή (6,97%) και δευτερευόντως από τα υπολείμματα του ΛΑΟΣ (2,9%). Τέλος, ο χώρος της «φιλελεύθερης δεξιάς», συγκεντρώνει τη μικρότερη -αν και ιδιαίτερα επικεντρωμένη- κοινωνική επιρροή, αντιπροσωπεύοντας αθροιστικά το 6,5% του εκλογικού σώματος. Σε αυτό το ρεύμα εντάσσεται η ΔΗΣΥ (2,55%), η Δημιουργία Ξανά (2,15%) και η Δράση-ΦΣ (1,8%). Με βάση την προηγούμενη ιδεολογική διάκριση, ο πόλος της Δεξιάς που αναδείχθηκε από την κάλπη έχει την εξής σύνθεση: η «λαϊκή δεξιά» αποτελεί σήμερα περίπου τα 2/3 του συντηρητικού πόλου (64%), η «άκρα δεξιά» το 1/5 (22%) και η «φιλελεύθερη δεξιά» μόνον το 1/7 (14%). Ωστόσο, μεγαλύτερη πολιτική σημασία έχει προφανώς το γεγονός ότι το μνημόνιο έχει διαιρέσει βαθύτατα και την ελληνική δεξιά. Είναι εντυπωσιακό ότι η σχέση μνημονιακών/αντιμνημονιακών δυνάμεων στο εσωτερικό των κομματικών σχηματισμών της, υπολογίζεται σε 55%-45%. Ιστορικά παραδείγματα ανασύνταξης της ελληνικής δεξιάς υπάρχουν στην πρόσφατη πολιτική ιστορία (1951-2, 1974). Προϋπόθεση, βέβαια, για κάτι παρόμοιο υπήρξε πάντοτε η παρουσία μιας ισχυρής και άφθαρτης ηγετικής προσωπικότητας, στοιχείο μάλλον δυσδιάκριτο στη σημερινή συγκυρία.
Ανατράπηκε η σχέση Κέντρου-Αριστεράς
Οι πρόσφατες εκλογές, ανέτρεψαν επίσης και τη σχέση Κέντρου-Αριστεράς· σχέση, που εγκαθιδρύθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ‘60 με την συγκρότηση της Ένωσης Κέντρου, εις βάρος της ΕΔΑ και εδραιώθηκε κοινωνικά και πολιτικά στη μεταπολίτευση, με την ανάδειξη του ΠΑΣΟΚ. Η ιστορική κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ που αποτέλεσε και το κύριο πολιτικό παράγωγο της Μεταπολίτευσης ανατρέπει τα δεδομένα. Η Αριστερά, με αιχμή το ΣΥΡΙΖΑ αναγορεύεται πλέον στον αντίπαλο πόλο της πολιτικής σκηνής.Σήμερα, οι πιθανότητες επανάληψης ενός σύγχρονου πειράματος Ένωσης Κέντρου είναι λίγες, ενώ λόγω της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης μια προοπτική ανασύνθεσης του κεντρώου ή ενδιάμεσου χώρου δεν φαίνεται εφικτή.

    -----------------------------------------------------------------------------
    Πανελλαδική τηλεφωνική έρευνα, χωρίς κάλπη σε δείγμα 811 ατόμων, ηλικίας 18 ετών και άνω που διαθέτει το εκλογικό δικαίωμα, 09-10/05/2012. Πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό της εφημερίδας Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.
     Τα θέματα της Έρευνας:
    • Ικανοποίηση από το εκλογικό αποτέλεσμα
    • Προσδοκίες για το εκλογικό αποτέλεσμα
    • Γνώμη για την επίδραση του Μνημονίου στην προσωπική ψήφο
    • Γνώμη για την επίδραση του ΣΥΡΙΖΑ
    • Εκτίμηση για την ενίσχυση/είσοδο κομμάτων στη Βουλή
    • Ψήφος στο ίδιο κόμμα
    • Πολιτικός αρχηγός που βγήκε κερδισμένος
    • Πολιτικός αρχηγός που βγήκε χαμένος
    • Εκτίμηση για την επιρροή των κομμάτων στις Βουλευτικές Εκλογές
    • Γνώμη για την ύπαρξη αυτοδυναμίας στις επόμενες εκλογές

    Τα αποτελέσματα της έρευνας:
















    Δολοφονήθηκε ο διαπραγματευτής του Καρζάι στην Καμπούλ


    Δολοφονήθηκε ο διαπραγματευτής του Καρζάι στην Καμπούλ



    Ο βασικός διαπραγματευτής του Ανώτερου Ειρηνευτικού Συμβουλίου του Αφγανιστάν και στενός σύμβουλος του προέδρου Χαμίντ Καρζάι σκοτώθηκε σήμερα, Κυριακή, στην Καμπούλ από πυρά σκοπευτή ο οποίος επέβαινε σε όχημα, ανακοίνωσε εκπρόσωπος των υπηρεσιών ασφαλείας.
    Ο Αρσάλα Ραχμάνι, πρώην ηγετικό στέλεχος των Ταλιμπάν και υπουργός υπό το καθεστώς τους (1996-2001), ήταν "βασικός διαπραγματευτής" στους κόλπους του συμβουλίου, του οργάνου που συγκρότησε ο Καρζάι για την έναρξη των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων με τους αντάρτες Ταλιμπάν με στόχο τον τερματισμό του πολέμου που διαρκεί ήδη δέκα χρόνια στη χώρα ανάμεσα στις φιλοκυβερνητικές δυνάμεις που έχουν την υποστήριξη 130.000 στρατιωτών της Διεθνούς Δύναμης Αρωγής του ΝΑΤΟ (Isaf) και στους Ταλιμπάν.
    "Λίγο μετά την αναχώρησή του από το σπίτι του, πυροβολήθηκε από σφαίρα που ερρίφθη από αυτοκίνητο.
    Η σφαίρα διαπέρασε τον αριστερό του βραχίονα και σφηνώθηκε στην καρδιά", δήλωσε ο εγγονός του θύματος, ο Μοχάμαντ Ουάρις, "Πέθανε στο νοσοκομείο".

    Ο Ραχμάνι "πρόσφατα είχε αποκαταστήσει επαφές με υψηλόβαθμους Ταλιμπάν", διευκρίνισε αξιωματούχος που ζήτησε να μην κατονομαστεί. Είναι ο δεύτερος αξιωματούχος, μέλος του συμβουλίου, που δολοφονείται σε διάστημα μικρότερο του ενός έτους. Ο επικεφαλής των διαπραγματευτών και πρώην πρόεδρος της χώρας Μπουρχανουντίν Ραμπανί σκοτώθηκε σε επίθεση καμικάζι στο σπίτι του το Σεπτέμβριο.
    Η δολοφονία αυτή αποδυνάμωσε σημαντικά τις ειρηνευτικές προσπάθειες του προέδρου Καρζάι, του οποίου ο Ραμπανί ήταν απεσταλμένος. Ο Ραχμάνι ηγείτο της επιτροπής του συμβουλίου για τους φυλακισμένους Ταλιμπάν. "Συγκεντρώνουμε πληροφορίες. Δε γνωρίζουμε ακριβώς πώς πυροβολήθηκε", είπε ο εκπρόσωπος των υπηρεσιών ασφαλείας.

    Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

    Η "ισπανική κρίση" επί τάπητος στο Ecofin της Δευτέρας με τεράστια ανησυχία για τις εξελίξεις

    Η "ισπανική κρίση" επί τάπητος στο Ecofin της Δευτέρας με τεράστια ανησυχία για τις εξελίξεις


    Οι Ευρωπαίοι ιθύνοντες έχουν μπροστά τους ακόμα ένα πιεστικό και υπό προϋποθέσεις πολύ πιο σοβαρό πρόβλημα από το τρέχον πολιτικό αδιέξοδο της Ελλάδας.
    Ο λόγος για την Ισπανία και την προσπάθεια που καταβάλλεται να συγκρατηθεί η κρίση που μέρα με τη μέρα διογκώνεται στην τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης. Παρά τα μέτρα που είχε λάβει η προηγούμενη κυβέρνηση Θαπατέρο, αλλά και τα ακόμα πιο «σκληρά» που δρομολογεί η νέα κυβέρνηση Ραχόι, η Ισπανία κατρακυλάει ολοένα και πιο βαθιά στην ύφεση και ήδη έχει βρεθεί στο στόχαστρο των κερδοσκοπικών επιθέσεων των αγορών. Σε σημείο ώστε ήδη από τα μέσα της εβδομάδας το κόστος δανεισμού της από τις αγορές να είναι απαγορευτικό, πάνω  από το 6% για τα δεκαετή ομόλογά της, σε επίπεδο δηλαδή «Μνημονιακό».
    Το μείζον πρόβλημα της Ισπανίας είναι η συνολική κατάρρευση του τραπεζικού της τομέα, με τις μεγάλες τράπεζες να έχουν τεράστια ανοίγματα σε επισφαλή δάνεια στεγαστικής πίστης. Πρωταρχικό μέλημα της κυβέρνησης αλλά και των Ευρωπαίων εταίρων της η στήριξη του τραπεζικού κλάδου. Και ακριβώς αυτό το θέμα θα τεθεί στο τραπέζι των συζητήσεων των υπουργών Οικονομικών της ΕΕ, στο έκτακτο Ecofin που πραγματοποιείται με αντικείμενο την «ισπανική κρίση». Ένα Ecofin που ουσιαστικά θα είναι προπαρασκευαστικό του Eurogroup της Τρίτης, πάντα με αντικείμενο την Ισπανία!
    Οι Ευρωπαίοι υπουργοί καλούνται να αναλύσουν τα δεδομένα, με τελευταίο την παρέμβαση της κυβέρνησης Ραχόι που υποχρεώνει τις τράπεζες της χώρας να αυξήσουν τις προβλέψεις τους για επισφαλή δάνεια κατά 54 δισ. ευρώ, στα 166 δισ. ευρώ συνολικά. Με τη διαφορά πως την Παρασκευή, επιφανείς αναλυτές αμφισβήτησαν αυτά τα στοιχεία και προέβαλαν μια πραγματικά εφιαλτική εικόνα για τον ισπανικό τραπεζικό κλάδο.
    Ο λόγος για τους αναλυτές του Centre for European Policy Studies που τονίζουν πως Μαδρίτη και Βρυξέλλες υποτιμούν το μέγεθος της «μαύρης τρύπας» των ισπανικών τραπεζών. Που κατά τους υπολογισμούς του Κέντρου ανέρχεται περίπου σε πενταπλάσια μεγέθη από αυτά που επισήμως ανακοινώνονται! Ήτοι θα χρειαστούν περί τα 270 δισ. ευρώ σε άμεση στήριξη των τραπεζών οι οποίες είναι «ανοικτές» σε δάνεια προς φυσικά πρόσωπα και κατασκευαστικές εταιρείες κατά περίπου 1,4 τρισ. ευρώ!!!
    Αυτά τα στοιχεία θα πέσουν στο τραπέζι του Ecofin, όπου όμως αναμένεται να συζητηθεί και η άμεση αντίδραση των ενδιαφερομένων, δηλαδή της ίδιας της ΕΕ και ενδεχομένως και του ΔΝΤ.
    Είναι προφανές πως η κατάσταση στην Ισπανία ανησυχεί ιδιαιτέρως τους πάντες, εξ ου και την Παρασκευή η ίδια η Γενική Διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, εξέδωσε επίσημη ανακοίνωση με την οποία χαρακτηρίζει μεν «αποτελεσματικό» το σχέδιο της ισπανικής κυβέρνησης για την αναδιάρθρωση των ισπανικών τραπεζών, αλλά παράλληλα αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο να «εξετασθούν κι άλλες λύσεις για την Ισπανία»… Ενδεχόμενο που άφησαν να διαφανεί και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, οι οποίοι, μιλώντας στο Reuters, τόνισαν χαρακτηριστικά πως «τα κράτη της ευρωζώνης ενδέχεται να προσφέρουν περισσότερο χρόνο στην Ισπανία για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων, εφόσον η Μαδρίτη παρουσιάσει ένα αξιόπιστο σχέδιο…».
    Η ουσία όλων αυτών είναι πως τώρα πια οι Ευρωπαίοι καλούνται να βρουν λύση για ένα νέο «πρόβλημα». Και το χειρότερο είναι πως η Ισπανία δεν είναι Ελλάδα, κι εφόσον οι ζοφερές προβλέψεις των ειδικών επαληθευθούν, τότε αυτομάτως το «ισπανικό πρόβλημα» καθίσταται κολοσσιαίο για την Ευρώπη, αφού μια «ολική κατάρρευση και διάσωση των τραπεζών» από το ισπανικό Δημόσιο θα σημάνει αύξηση του χρέους της χώρας κατά 50%. Άρα αυτομάτως θα οδηγούσε την Ισπανία στο να ζητήσει διάσωση από ΕΕ και ΔΝΤ, όπως ήδη έχουν πράξει η Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία…

    Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

    Καμμένος: Που είναι η έκθεση της BlackRock;


    Καμμένος: Που είναι η έκθεση της BlackRock;



    Τήρηση πρακτικών στις κατά μόνας συναντήσεις των πολτικών αρχηγών με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια, ζήτησε ο Πάνος Καμμένος. Ταυτοχρονα ζήτησε να δοθεί στους πολιτικούς αρχηγούς η έκθεση της BlackRock για τις τράπεζες και επέμεινε μετά τις κατά μόνας συνατήσεις, να γίνει συνάντηση όλων. Όπως δήλωσε ο Πρόεδρος των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, στόχος όλων είναι η ένωση και η συνεννόηση όλων των Ελλήνων. Τέλος επέμεινε στο μήνυμα των εκλογών.

    "Το πολιτικό σύστημα βρίσκεται αντιμέτωπο με κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον της πατρίδας και οι πολίτες,οι Έλληνες πολίτες πρέπει να γνωρίζουν όλη την αλήθεια.

    Κύρια αιτία της κακοδαιμονίας του τόπου είναι η ασυνεννοησία των πολιτικών δυνάμεων και η παρερμηνεία των εκλογικών αποτελεσμάτων. Εμείς οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ κρατούμε σταθερές τις απόψεις μας αλλά και το πόρισμα των εκλογών. Για τους ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ό,τι λέμε ισχύει για πάντα.

    Οι πολίτες μας έδωσαν εντολή να συνεννοηθούμε και το Σύνταγμα δίνει στον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας αυτή τη δυνατότητα.Ο τεμαχισμένος διάλογος δεν βοηθά ούτε στην διαφάνεια,ούτε στην συνεννόηση. Είναι ασφαλώς δικαίωμα του προέδρου της Δημοκρατίας να διερευνήσει τις προθέσεις των πολιτικών δυνάμεων και πιστεύω πως αυτό θα γίνει.

    Οι επαφές ωστόσο που είχα με άλλους πολιτικούς αρχηγούς με κάνει να πιστεύω ότι η σύνθεση δεν είναι δική τους επιλογή.Ελπίζω και ζητώ στο τέλος αυτής της διαδικασίας να υπάρξει συζήτηση με κοινό τραπέζι με την σύνθεση που τελικώς θα επιλέξει ο πρόεδρος, όπου θα αναλυθούν από τους αρμόδιους φορείς η πραγματική οικονομική κατάσταση της χώρας,όπως επίσης και τα ζητήματα εθνικής ασφάλειας και εξωτερικής πολιτικής.

    Στο σημείο αυτό θέλω να σας πω ότι είναι παράδοξο οι αρχηγοί των κομμάτων να μην έχουμε καν τις εκθέσεις για την κατάσταση των ελληνικών τραπεζών.

    Βασική προϋπόθεση επιτυχίας θεωρούμε ότι είναι η κατά μόνας προηγουμένως τοποθέτηση ενώπιον του προέδρου εκάστου πολιτικού αρχηγού χωρίς εξαρτήσεις αλλά και με τήρηση των πρακτικών. Να προηγηθεί δηλαδή η κατά μονας συζήτηση του προέδρου της Δημοκρατίας ώστε να καταγραφούν σαφώς οι θέσεις όλων των πολιτικών αρχηγών και να κοινοποιηθούν στους υπολοίπους.

    Τελικός στόχος είναι η ένωση και η συνεννόηση όλων των Ελλήνων,όχι να να παραδώσουμε την εθνική κυριαρχία στους δανειστές αλλά για να προασπίσουμε την εθνική ανεξαρτησία,την εδαφική ακεραιότητα και την ελληνική οικογένεια.
    Τέλος θα ήθελα να ευχηθώ εκ μέρους των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ χρόνια πολλά σε όλες τις μητέρες. Η οικογένεια είναι η βάση της Ελλάδος."
    Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

    "Mετωπική" ΣΥΡΙΖΑ με ΝΔ λίγα λεπτά πριν ξεκινήσει η σύσκεψη - Προτείνεται Λ.Παπαδήμος;


    "Mετωπική" ΣΥΡΙΖΑ με ΝΔ λίγα λεπτά πριν ξεκινήσει η σύσκεψη - Προτείνεται Λ.Παπαδήμος;



    «Μετωπική» σύγκρουση ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ με τον Α.Σαμαρά να κάνει πρόταση συμμετοχής ή ψήφου ανοχής σε συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗΜΑΡ στον Α.Τσίπρα με τον οποίο συναντάται σε λίγα λεπτά στο προεδρικό και τον ΣΥΡΙΖΑ να απαντά μέσω διαρροών ότι «Ο πρόεδρος της ΝΔ πολιτικά είναι απόλυτα αναξιόπιστος και εργάζεται για την υλοποίηση του Μνημονίου».
    Συγκεκριμένα ο Α.Σαμαράς πρότεινε ότι ακριβώς έχει προτείνει και ο Φ.Κουβέλης και μάλιστα το αιτιολόγησε διότι όπως είπε«Ο ελληνικός λαός έδωσε εντολή συνεργασίας των πολιτικών κομμάτων με στόχο τον σχηματισμό βιώσιμης κυβέρνησης. Προτείνουμε μια τέτοια κυβέρνηση τουλάχιστον μέχρι τις ευρωεκλογές του 2014».
    Ενδιαφέρον είχε η αποστροφή του προέδρου της ΝΔ ότι αυτή η κυβέρνηση θα πρέπει να είναι πέρα και πάνω από πρόσωπα αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα μπορούσε να είναι μια κυβέρνηση ειδικού σκοπού πιθανότατα και με πρωθυπουργό μη κοινοβουλευτικό πρόσωπο. Και ποιο πρόσωπο είναι  καταλληλότερο και γνώστης του αντικειμένου – λέμε εμείς – και πάνω απ’όλα τον θέλουν οι Γερμανοί; Ο … Λουκάς Παπαδήμος!
    Αναλυτικά η δήλωση του Αντώνη Σαμαρά είναι η εξής που στόχο είχε τόσο να αλιεύσει την πρόθεση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και να τον εκθέσει σε περίπτωση άρνησης χρεώνοντάς του τις πρόωρες εκλογές είναι η εξής:
    «Ο ελληνικός λαός έδωσε εντολή συνεργασίας όλων μας για να αλλάξουμε πολιτική αλλά ταυτόχρονα να παραμείνουμε στο ευρώ. Εντολή συνεργασίας για μια βιώσιμη κυβέρνηση τουλάχιστον μέχρι τις ευρωεκλογές για τη δημιουργία μιας κυβέρνησης που θα είναι απολύτως βιώσιμη πέρα και πάνω από πρόσωπα».
    Πηγές του ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να καταδείξουν την πολιτική αναξιοπιστία του Α.Σαμαρά, διακινούσαν ένα απόσπασμα από την κεντρική προεκλογική ομιλία του στο Ζάππειο, μόλις πριν από 10 ημέρες:
    «Κάποιοι πιέζουν να «συγκυβερνήσουμε» με το ΠΑΣΟΚ. Κι όσο εμείς εξηγούμε γιατί δεν θέλουμε, τόσο εκείνοι επιμένουν. Ε λοιπόν, όσο εκείνοι επιμένουν τόσο κι εγώ θα συνεχίσω να τους λέω: Δεν θέλω να συγκυβερνήσω με το ΠΑΣΟΚ! Και δεν συμφέρει τον Ελληνικό λαό να γίνει τέτοια «συγκυβέρνηση»! Συμφέρει μόνο το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, για να «πέσει στα μαλακά». Συμφέρει ακόμα τη διαπλοκή. Τα εξωθεσμικά κέντρα! Γιατί μια αδύναμη κυβέρνηση, δύο κομμάτων, μπορούν ευκολότερα να την ελέγχουν. Να την πιέζουν. Να την εκβιάζουν… Αλλά τον ελληνικό λαό δεν τον συμφέρει!».
    Από τον ΣΥΡΙΖΑ σημείωναν αναφορικά με την θεαματική αλλαγή του τρόπου σκέψης και της πολιτικής άποψης του Α.Σαμαρά, μέσα σε ελάχιστες ημέρες ότι: «Εμείς στον ΣΥΡΙΖΑ έχουμε μια διαφορά με τον Α.Σαμαρά και τη ΝΔ: Εννοούμε αυτά που λέμε να τα κάνουμε πράξη. Και δεν έχουμε δύο κοστούμια, ένα μνημονιακό και ένα αντιμνημονιακό για τα φοράμε ανάλογα με τις περιστάσεις. Και είναι απορίας άξιο πώς ο Α.Σαμαράς έχει τέτοια πολιτική ικανότητα για ανάστροφες επιτόπιες κινήσεις, κοινώς κωλοτούμπες».
    Μετά από αυτή την σύγκρουση, φυσικά, το αποτέλεσμα της σύσκεψης είναι προδιαγεγραμμένο, τουλάχιστον σε ότι αφορά την συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ. Όχι, όμως γενικότερα σε ότι αφορά τον σχηματισμό κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ.
    Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr

    ΠΟΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΑΕΙ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ? ΜΗΠΩΣ Ο κ. ΣΑΛΤΙΕΛ???

    Η ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΜΑΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΣΤΕΙΛΑΜΕ ΚΑΙ ΕΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕ "ΤΟ ΒΗΜΑ" ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΗΣ:



    ΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΠΟΛΥ!  | 12/05/2012, 19:56
    ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑ Ο κ. ΣΑΛΤΙΕΛ ΟΤΙ ΕΔΩ, Η ΕΛΛΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ, ΟΠΩΣ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΕΙΝΑΙ THE JEWISH STATE, ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΕΔΩ, ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΚΑΤΕΥΕΤΑΙ ΣΤΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΜΑΣ! ΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΠΟΛΥ!
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ


    ΚΑΙ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ, ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΣΧΟΛΙΑ ΑΛΛΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ:
    Απάντηση  | 12/05/2012, 19:59
    ΣΚΕΨΟΥ ΝΑΣΟΥΝ ΕΣΥ ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ ΝΑ ΜΙΛΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΣ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥΣ! ΘΑ ΣΕ ΔΙΩΧΝΑΝ ΣΗΚΩΤΟ!
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ




    Απάντηση | 12/05/2012, 20:05
    ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΣΟΥ! ΔΙΟΤΙ ΕΣΥ ΑΦΕΛΗ ΤΟΥΣ ΕΔΩΣΕΣ ΤΗΝ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΕΛΛΗΝ, ΕΝΩ ΑΥΤΟΙ ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΔΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΕΒΡΑΙΟΣ!!! ΟΠΩΣ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΣΕ ΘΕΩΡΟΥΝ ΣΥΜΠΟΛΙΤΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ, ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑΝΑΙ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΕΔΩ!
    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ


    ----------------------------------------------------
    Συνέντευξη Δ.Σαλτιέλ, προέδρου ΚΙΣ για την Χρυσή Αυγή




    Ανήσυχος απέναντι στο υψηλό εκλογικό ποσοστό της Χρυσής Αυγής, δηλώνει ο Δαυίδ Σαλτιέλ, πρόεδρος του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου, και της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης.


    Αντιληπτές και απόλυτα κατανοητές οι ανησυχίες του. Αλλά μήπως το παρακάνουν; Πρώτον είναι ψήφος του ελληνικού λαού και δεύτερον δεν πάει και για κυβέρνηση ο εν λόγω πολιτικός σχηματισμός.
    Ανάλογες ανησυχίες είχαν εκφραστεί και όταν εντάχθηκαν στη ΝΔ οι Μ.Βορίδης και Α.Γεωργάδης από τους Έλληνες και Αμερικανούς Εβραίους. 
    Επαναλαμβάνουμε: Κατανοητή η ανησυχία, αλλά ορισμένα πράγματα άπτονται και της επέμβασης στα εσωτερικά πολιτικά πράγματα. Από την στιγμή που νόμιμα συμμετείχαν στις εκλογές όλα τα άλλα περιττεύουν. Και σε τελική ανάλυση oι ίδιοι δηλώνουν "αντισιωνιστές" όχι "αντισημίτες".
    Βέβαια ο Δαυίδ Σαλτιέλ σημειώνει πως παρ' ότι υπάρχει «ασυμβατότητα» ανάμεσα στη Χρυσή Αυγή και το ελληνικό Κοινοβούλιο (σ.σ.: το ίδιο υπάρχει και ανάμεσα στο ΚΚΕ και το ελληνικό Κοινοβούλιο, αλλά δεν είδαμε να βγάλουν καμιά δήλωση), δεν βλέπει πώς θα μπορούσε να τεθεί εκτός νομιμότητας το εν λόγω κόμμα, και δηλώνει πεπεισμένος ότι οι εκπρόσωποι της Βουλής και δη οι πολιτικοί αρχηγοί έχουν τη δύναμη "να απομονώνουν ακραία στοιχεία".
    Ας δούμε όλη την συνέντευξη που έδωσε:  
    -Ποια είναι η δική σας αίσθηση, μετά το εκλογικό ποσοστό του 7% που συγκέντρωσε η Χρυσή Αυγή;
    «Καταρχάς δημιουργεί ανησυχία το ποσοστό αυτό, σε όλους τους έλληνες, κατ΄ επέκταση και στον ελληνικό εβραϊσμό. Το ερμηνεύουμε ωστόσο ως απόρροια της απογοήτευσης του κόσμου απέναντι στο πολιτικό σύστημα και τα οικονομικά προβλήματα. Δεν θεωρούμε ότι αντικατοπτρίζει ταύτιση του κόσμου με την ιδεολογία της Χρυσής Αυγής. Μπορούμε να το συμπεράνουμε και από το ποσοστό της στις προηγούμενες εκλογές, της τάξης του 0,3%».

    -Ανησυχείτε για τυχόν παρενέργειες στην αρμονική συμβίωση της εβραϊκής κοινότητας με τους ανθρώπους αυτούς; Μόνον στη Θεσσαλονίκη, η Χρυσή Αυγή συγκέντρωσε 40.000 ψηφοφόρους.

    «Δεν νομίζω να υπάρξουν παρενέργειες, μέχρι σήμερα άλλωστε δεν είχαμε κανένα πρόβλημα. Αλίμονο, είμαστε έλληνες πολίτες, δεν βλέπουμε κάποιο λόγο να ζούμε με τον φόβο. Από την άλλη πλευρά, έχουμε ένα γεγονός - στη Θεσσαλονίκη ήταν 40.000, σε ολόκληρη την Ελλάδα ήταν περισσότεροι από 400.000 οι ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής -, και οφείλουμε να το σεβαστούμε, ως απόφαση του ελληνικού λαού. Επιμένω πάντως: δεν πιστεύω ότι ταυτίζεται ο κόσμος αυτός με τις θέσεις της Χρυσής Αυγής. Για τον λόγο αυτό, δεν θέλω καν να σχολιάσω τα ποσοστά σε Καλάβρυτα και Δίστομο. Φθάνουμε σε συμπεράσματα που δεν θέλω να πιστεύω ότι αντανακλούν την πραγματικότητα».

    -Στην Ελλάδα, παρατηρούνται κατά καιρούς εκφάνσεις αντισημιτισμού. Αυτές θεωρείτε ότι μπορούν να συνδεθούν, κατά ένα τρόπο, με την άνοδο της Χρυσής Αυγής;
    «Μπορεί. Αντισημιτισμός υπήρχε πάντα στην Ελλάδα, και όχι μόνον στην Ελλάδα. Και στην Ευρώπη. Αυτό όμως δεν σημαίνει τίποτα. Οι δημοκρατικές δυνάμεις αντιδρούν, φαινόμενα αντισημιτισμού καυτηριάζονται, και βεβαίως η δημοκρατία καλά κρατεί. Είδατε τι έγινε προσφάτως στην Τουλούζη, είχαμε ένα γεγονός τραγικό, απόρροια του μίσους και της μισαλλοδοξίας, απέναντι στο οποίο σύσσωμος ο γαλλικός λαός αντέδρασε».

    -Σε πρόσφατη τηλεοπτική συνέντευξή του, ο κ. Μιχαλολιάκος αμφισβήτησε το Ολοκαύτωμα, υιοθετώντας τη θέση του γάλλου φιλοσόφου Ροζέ Γκαροντί. Πώς το σχολιάζετε;
    «Είναι κάτι που πρέπει να μας προβληματίσει, για το τι πρεσβεύει πραγματικά η Χρυσή Αυγή. Μπορεί να εμφανίζεται ως εθνικιστικό κόμμα, που προτάσσει το συμφέρον της χώρας, εντούτοις δηλώσεις, παραστάσεις σε ναζιστικούς οργανισμούς του εξωτερικού, τοποθετήσεις όπως αυτή που αναφέρετε, περί αμφισβήτησης του Ολοκαυτώματος, αποκαλύπτουν άλλα. Και αυτό μας δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα, όταν υπάρχουν ακόμη επιζώντες του Ολοκαυτώματος, άνθρωποι που φέρουν στο χέρι τους το νούμερο, όταν υπάρχουν ακόμη φούρνοι που καπνίζουν, δεν έχουν περάσει άλλωστε παρά 60 χρόνια από την εποχή εκείνη. Αν οι Ελληνες ξεχάσουμε αυτό που έγινε, αν η Ευρώπη ξεχάσει, τότε θα μπορέσουμε πολύ σύντομα να ξαναδούμε έναν άλλο Χίτλερ, ένα άλλο Ολοκαύτωμα. Το μόνο που πρέπει να κάνουμε εδώ στην Ελλάδα, είναι να ενισχύσουμε την Παιδεία, να εξηγήσουμε στους νέους τι συνέβη, και πώς θα αποφύγουμε κάτι παρόμοιο, να τοποθετούμαστε με μυαλό ανοικτό, εναντίον του ρατσισμού, της μισαλλοδοξίας και του αντισημιτισμού. Έχω πει σε επέτειο του Ολοκαυτώματος "Ποτέ πια!"», γιατί στόχος είναι να μην ξανασυμβεί. Δεν θέλουμε να ξανασυμβεί. Και δεν εννοώ σ' εμάς: έξι εκατομμύρια εβραίοι κάηκαν στους φούρνους του Άουσβιτς και του Νταχάου, πάει χάθηκαν. Στην Ελλάδα, από 100.000 μείναμε 5.000. Οι νέοι θα πρέπει τώρα να προσέξουν…».

    -Συμφωνείτε με την πρόταση του δημάρχου Θεσσαλονίκης κ. Γιάννη Μπουτάρη να κηρυχθεί παράνομο το κόμμα της Χρυσής Αυγής, όπως συνέβη στη Γερμανία με το ναζιστικό κόμμα;
    «Ο κ. Μπουτάρης, βλέποντας προφανώς την ασυμβατότητα ανάμεσα στις θέσεις της Χρυσής Αυγής και το ελληνικό Κοινοβούλιο, έκανε μία πρόταση. Σέβομαι την άποψη του δημάρχου, θα έλεγα και ότι συμφωνώ. Αν με ρωτήσετε όμως κατά πόσο αυτό είναι εφικτό, φοβάμαι ότι δεν είναι. Δεν νομίζω δηλαδή ότι υπάρχει κάποιος μηχανισμός που να μπορεί να θέσει εκτός Κοινοβουλίου ένα τέτοιο κόμμα, στο άμεσο μέλλον τουλάχιστον. Απ΄ όσο είδα, πάντως, το Κοινοβούλιο έχει και τη δύναμη, και τη γνώση, να απομονώνει τέτοια στοιχεία, ακραία. Μπορείτε να το διαπιστώσετε και στις διαβουλεύσεις των ημερών, κανείς από τους πολιτικούς αρχηγούς δεν έχει απευθύνει τον λόγο στη Χρυσή Αυγή».
    Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

    Ποιος Αλέξης και ποιος κυρ-Φώτης: Το κολοσσιαίο οικονομικό παιχνίδι στην πλάτη μας

    Ποιος Αλέξης και ποιος κυρ-Φώτης: Το κολοσσιαίο οικονομικό παιχνίδι στην πλάτη μας


    Έτοιμες είναι οι παρατάξεις για την αυριανή σύγκρουση στο προεδρικό μέγαρο. Όχι οι πολιτικές, βέβαια, αυτές είναι η βιτρίνα. Πίσω από την βιτρίνα των ελληνικών πολιτικών κομμάτων και των τραγικών στην πλειοψηφία ηγεσιών τους,  βρίσκονται συμφέροντα εκατοντάδων δισεκατομμυρίων, ίσως και τρισεκατομμυρίων ευρώ που απλά χρησιμοποιούν εν είδει αλόγων κούρσας ή ακόμα χειρότερα, αγωνιστικών σκύλων, τους πολιτικούς αρχηγούς και τα ελληνικά κόμματα.
    Και περιμένουν από το αν ο κυρ-Φώτης Κουβέλης, που είχε απλήρωτους τους υπαλλήλους στο κόμμα της ΔΗΜΑΡ κανένα εξάμηνο, θα δεήσει να πει το «Ναι» και να συμμετάσχει σε κυβέρνηση με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
    Ή αν τελικά θα του περάσει το Α.Τσίπρα και η χώρα θα πάει σε εκλογές στις 17 Ιουνίου (υπάρχει και η ημερομηνία 10 Ιουνίου), αλλά είναι οριακή καθώς η Βουλή θα συγκληθεί στις 17 Μαΐου και χρειάζονται τουλάχιστον είκοσι ημέρες από την προκήρυξη των εκλογών μέχρι την διενέργειά τους).
    Στην πρώτη περίπτωση υπάρχουν πολύ συγκεκριμένες οικονομικές «παρατάξεις» που ουδόλως ενδιαφέρονται για το αν θα επιβιώσει το κυβερνητικό σχήμα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ ή αν στη ΔΗΜΑΡ από τους 19 βουλευτές «κουρευτούν» κάποιοι αντιρρησίες ή αν η ΔΗΜΑΡ μετά από αυτή την σύμπραξη θα ψάχνει να βρει και την ψήφο του Κουβέλη στην κάλπη και δεν θα την βρίσκει.
    Αυτή η παράταξη αποτελείται κατά κύριο λόγο από τους εγχώριους τραπεζίτες και τους σκληρούς της τρόϊκας και της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών οι οποίοι βέβαια είναι παχυλά αμοιβόμενοι «κάτω από το τραπέζι» από έναν κύκλο συμφερόντων που η ιταλική Μαφία μοιάζει με Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση (ΜΚΟ) μπροστά τους.
    Οι Έλληνες τραπεζίτες που φέρουν ακέραιη την ευθύνη για την καταστροφή που βιώνει ο τόπος για μια σειρά λόγων που δεν είναι του παρόντος να αναλυθούν, το μόνο που θέλουν είναι να περάσει η ανακεφαλαιοποίηση και να πέσει το παραδάκι των 50 δισ. ευρώ μέσα στον Ιούνιο.
    Χρειάζονται, δυο-τρία υπουργικά συμβούλια τύπου κυβέρνησης Παπαδήμου, από αυτά που λειτουργούσαν περισσότερο ως τα τμήματα έγκρισης των σκανδαλωδών δανείων της απάτης που ακούει στο όνομα Proton Bank για να μπουν οι τελικά υπογραφές, ο ελληνικός λαός να δανειστεί 50 δις. ευρώ (στο πακέτο των 130 είναι) και αυτοί θα τα… παραλάβουν!
    Όμορφα, καθαρά πράγματα.
    Μάλιστα λένε και το απίστευτο παραμύθι τα φερέφωνα που έχουν στο payroll ότι «Τα λεφτά δεν τα δίνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην Ελλάδα, τα δίνει στις τράπεζες για να έχουν ρευστότητα και να κινηθεί η αγορά επειδή χάθηκαν τα περισσότερα στο «κούρεμα»».
    Δηλαδή οι τράπεζες είναι ανεξάρτητη κρατική οντότητα εκτός της Ελλάδας. Και υπάρχει και η μικρή λεπτομέρεια: Ότι τα 50 δις. ευρώ θα τα πληρώσουν οι Έλληνες πολίτες. Και αν τα έχασαν στο «κούρεμα» ας πρόσεχαν ότι τους έβαζε το κράτος να αγοράζουν τα άχρηστα «χαρτιά» σε αντάλλαγμα τόσων και τόσων εξυπηρετήσεων που τους προσέφερε.
    Από εκεί και πέρα υπάρχει η τρόϊκα, η οποία θέλει να περάσει το πακέτο των 11.5 δις. ευρώ τον Ιούνιο. Τους είναι παγερά αδιάφορο αν η κυβέρνηση θα έχει 151 ή 168 βουλευτές ή αν θα εξαφανιστεί η ΔΗΜΑΡ ή αν θα πέσει τον Σεπτέμβριο η κυβέρνηση. Θέλουν της «βούλα» της Βουλής στο πακέτο τον Ιούνιο και θα κάνουν ότι μπορούν (ή θα δαπανήσουν όσα μπορούν... για να την πάρει. Θα τα εισπράξουν ποτέ; Όχι, αλλά μετά θα «δουλέψουν» οι κατασχέσεις που προβλέπει το β’ Μνημονίου.
    Από εκεί και πέρα «στην άλλη πλευρά του λόφου», στην παράταξη την αντιμνημονιακή, που λέμε, υπάρχουν και εκεί πολύ ισχυρά οικονομικά συμφέροντα, αλλά πιο αυτόνομα, διαφορετικής μορφής και ποιότητας. Είναι οι ιδιώτες τα μεγάλα funds που ποντάρουν στην πτώση του ευρώ.
    Ξέρουν ότι αν πάμε σε εκλογές, το ευρώ που μετά τις εκλογές της Κυριακής έσπασε με δύναμη το 1,30, πάει για 1,25 σε σχέση με το δολάριο.
    Με πρωτιά ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές (ναι, εκεί έχει φτάσει το παιχνίδι: Στη θεωρία του «πετάγματος της πεταλούδας»θα χαθούν δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων στην ευρωζώνη και τα μεγάλα κερδοσκοπικά funds θα κερδίσουν σημαντικό μέρος αυτών. Και όσο μπλέκεται το πολιτικό παιχνίδι στην Ελλάδα, τόσο θα αυξάνει το στοίχημα.
    Όσο για το “big game”, το αν θα βγει η Ελλάδα ή όχι από το ευρώ, αυτό δεν παίζεται μόνο για την Ελλάδα. Αν αποχαιρετήσει η Ελλάδα θα πάρει κι’άλλους στο λαιμό της: Το «κανόνι» στην ευρωζώνη θα ακουστεί μέχρι το διάστημα, θα συμπαρασύρει κράτη και λαούς, μέχρι να ισορροπήσει η κατάσταση, πιθανότητα με μία δεύτερη νομισματική ένωση αυτών που θα αποχωρήσουν, ίσως και της Γαλλίας.
    Αυτά δεν τα λέμε εμείς, τα λένε τα κορυφαία think tanks του πλανήτη.
    Εμείς βλέπουμε απλά στη τηλεόραση μερικούς αποτυχημένους, ως επί το πλείστον, ονόματα δεν λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε, να μιλάνε επί ώρες μ’έναν γραφικό παππούλη ο οποίος ήταν «χωμένος μέχρι το λαιμό» στο καθεστωτικό ΠΑΣΟΚ που προκάλεσε αυτή την βιβλική καταστροφή στη χώρα (για να μην πάμε σε κάποιες άβολες «άρσεις εμπολέμου με το σταλινικό καθεστώς της Αλβανίας»).
    Και θα συζητάνε όλοι αυτοί για το αν θα κάνουν κυβέρνηση για να μας… σώσουν! Όποιοι έχουν ρευστό ας βγάλουν για καλό και κακό κανένα ανοικτό αεροπορικό εισιτήριο μήπως γλιτώσουν την… σωτηρία!
    Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr