Ἐγὼ τώρα ἐξαπλώνω ἰσχυρὰν δεξιὰν καὶ τὴν ἄτιμον σφίγγω πλεξίδα τῶν τυράννων δολιοφρόνων . . . . καίω τῆς δεισιδαιμονίας τὸ βαρὺ βάκτρον. [Ἀν. Κάλβος]


******************************************************
****************************************************************************************************************************************
****************************************************************************************************************************************

ΑΙΘΗΡ ΜΕΝ ΨΥΧΑΣ ΥΠΕΔΕΞΑΤΟ… 810 σελίδες, μεγέθους Α4.

ΑΙΘΗΡ ΜΕΝ ΨΥΧΑΣ ΥΠΕΔΕΞΑΤΟ… 810 σελίδες, μεγέθους Α4.
ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

****************************************************************************************************************************************

TO SALUTO LA ROMANA

TO SALUTO  LA ROMANA
ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
****************************************************************************************************************************************

ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΕΩΣ ΤΩΝ ΓΙΓΑΝΤΩΝ

ΕΥΡΗΜΑ ΥΨΗΛΗΣ ΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΤΟΣΟΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗΝ ΤΗΣ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑΣ ΟΣΟΝ ΚΑΙ ΔΙΑ ΜΙΑΝ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΘΕΜΕΛΙΩΣΙΝ ΤΗΣ ΙΔΕΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΚΑΤΑΚΛΥΣΜΙΑΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ Η ΑΝΕΥΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΜΟΜΜΙΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΓΙΓΑΝΤΙΑΙΟΥ ΔΑΚΤΥΛΟΥ! ΙΔΕ:
Οι γίγαντες της Αιγύπτου – Ανήκε κάποτε το δάχτυλο αυτό σε ένα «μυθικό» γίγαντα
=============================================

.

.
κλικ στην εικόνα

.

.
κλικ στην εικόνα

.

.
κλικ στην εικόνα

20 Φεβρουαρίου 2013

Β. Βιλιάρδος-ΤΑ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΤΟΥ ΣΤΕΜΜΑΤΟΣ


ΤΑ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΤΟΥ ΣΤΕΜΜΑΤΟΣ: Οι δυτικές κυβερνήσεις και το ΔΝΤ αγοράζουν χρόνο, κάτι που δεν σας βοηθάει καθόλου - η Ελλάδα χρειάζεται μία πραγματική λύση, αφού δεν είναι συνετό να καταπολεμάς μία κρίση χρέους με τεράστια, νέα χρέη ή/και με υφεσιακά μέτρα

Όπως διαπιστώνεται, αρκετοί είναι αυτοί που, αφού χρεοκοπήσαμε χωρίς κανέναν ουσιαστικό λόγο, επισκέπτονται πλέον την πατρίδα μας, για να μας «βοηθήσουν» - ενώ κάποιοι μας θυμίζουν το γνωστό «Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται».

Αυτό συμβαίνει όταν φαίνεται πως θέλουν να εξαγοράσουν σε τιμές ευκαιρίας τόσο τις κοινωφελείς (ΔΕΗ, ΔΕΠΑ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΔΑΘ κλπ.), όσο και τις μονοπωλιακές κερδοφόρες επιχειρήσεις μας (ΟΠΑΠ), ή τις στρατηγικές - τις καλύτερες εταιρείες μας δηλαδή ή, όπως θα λέγαμε μεταφορικά, «τα διαμάντια του ελληνικού στέμματος».  

Ελπίζουμε όμως και ευχόμαστε να συνετισθούμε όλοι εμείς οι Έλληνες πολίτες από τα παραδείγματα άλλων χωρών, ιδιαίτερα από αυτό της Ν. Αφρικής (άρθρο μας), έτσι ώστε να μην καταλήξουμε σαν τη στυμμένη λεμονόκουπα στο «καλάθι των αχρήστων» της Ιστορίας - πόσο μάλλον όταν η γενιά μας έχει κάνει δυστυχώς αρκετό κακό στα παιδιά της, για να δειλιάσει, να φοβηθεί ή απλά να αδιαφορήσει να το επανορθώσει.    

Βέβαια, δεν είναι καθόλου εύκολο να αντιληφθούμε τι ακριβώς διαδραματίζεται στο παρασκήνιο - επίσης, πως ακριβώς λειτουργούν οι διάφοροι Θεσμοί μας, όπως για παράδειγμα η κεντρική μας τράπεζα. Εν τούτοις, οφείλουμε να είμαστε αρκετά επιφυλακτικοί με όλους και για όλα - αφού θεωρούμε αυτονόητο το ότι, κανένας ξένος δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για το δικό μας καλό.

Στα πλαίσια αυτά, είναι ίσως σκόπιμο να αναφέρουμε την παρακάτω τοποθέτηση φίλου μας η οποία, κατά την άποψη μας, είναι πάρα πολύ αξιόλογη. Ειδικότερα τα εξής:       

Η ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ

Όταν χαθεί η ουσιαστική «νομιμοποίηση των Θεσμών», ακόμη και ο πλέον νομοταγής πολίτης αδυνατεί να βρει «θεσμική διέξοδο συνδιαλλαγής» - αφού αυτή προϋποθέτει την εμπιστοσύνη στον επιλεγμένο θεσμό. Τα πράγματα δεν «εξοκείλουν» βέβαια αμέσως, αλλά σταδιακά - μερικές φορές και ανεπαίσθητα, σε σημείο που κάποιοι να τα συνηθίζουν ως φυσιολογικά. Όταν εμφανίζεται λοιπόν το επόμενο στάδιο, όπως για παράδειγμα το απίστευτο συμβάν στη Χαλκιδική, πολλοί το θεωρούν «άσχετο», «παροδικό», «περιθωριακό φαινόμενο».

Το μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδας, η μεγάλη της κρίση, ήταν και είναι η κρίση νομιμοποίησης. Το πρόβλημά της είναι το ότι, δε μπορεί να αντιμετωπίζει τα προβλήματά της, δεν έχει «κατασταλάξει» στο ποιος πρέπει να κάνει τι, πώς και με τι όρους. Και αυτό γιατί η Ελλάδα δεν είναι μία, αλλά... δύο Ελλάδες,  όπου η μια δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συνυπάρξει με την άλλη. Δυστυχώς ναι, η άποψή μου είναι ότι δεν μπορεί.

Η κρατική εξουσία και εν γένει μία δεδομένη συνταγματική τάξη αντλεί την θεσμική της νομιμοποίηση από την ουσιαστική συμμετοχή των μελών της κοινωνίας, την οποία διέπει. Όσο ιδιοτελής και να είναι η κοινωνική μερίδα που κυβερνά ή κυριαρχεί, για να το κάνει πρέπει να πληρώνει τον λογαριασμό, να εγγυάται στην κοινωνία «της» έναν βαθμό ασφάλειας, επιβίωσης, ευημερίας, ευτυχίας.

Όταν μάλιστα πρόκειται για μια δημοκρατική κοινωνία, τότε οι απαιτήσεις είναι λιγάκι πιο αυξημένες - ιδίως ενόψει του ότι, η ομάδα των πολιτικών (υποτίθεται ότι) προέρχεται κυρίως από τα λαϊκά στρώματα και όχι από την μεγαλοαστική τάξη ή από τους κερδοσκόπους του χρηματοπιστωτικού παιχνιδιού.

Αυτό που βιώνουμε τα τελευταία (ιδίως) χρόνια είναι μία σειρά απροκάλυπτων προδοσιών και αδίστακτων λεηλασιών, με την δικαιοσύνη απούσα - μέσα σε ένα σύστημα που ανεξάρτητα ποιος είναι στην κυβέρνηση, αναπαράγει το ίδιο «μοτίβο» διακυβέρνησης.

Η απορία που έχει τώρα ο μέσος πολίτης, το βασικό μέλημα του οποίου είναι η καθημερινή του επιβίωση, είναι τι εναλλακτικές δυνατότητες έχει – αφού, εντός του υφιστάμενου συστήματος, ο ίδιος αποτελεί αναλώσιμο υλικό, ενώ ένα άλλο σύστημα, ακόμη κι αν υπάρχει (που υπάρχει), ούτε αποκρυσταλλωμένο είναι, ούτε βέβαια μπορεί να επιβληθεί άμεσα και αναίμακτα”. 


Η τοποθέτηση του φίλου μας, «υποκινήθηκε» από το παρακάτω δικό μας μικρό κείμενο, σε σχέση (α) με τον τρίτο παγκόσμιο συναλλαγματικό πόλεμο και (β) με την πιθανολογούμενη επικίνδυνη αντίδραση, εξέγερση ή «αντίσταση» των Ελλήνων:

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Ο τρίτος παγκόσμιος νομισματικός πόλεμος, ο οποίος ξεκίνησε το 2010 (ο πρώτος διήρκησε από το 1921-1936, ο δεύτερος από το 1967-1987), μαίνεται – με τα τρία ηγετικά νομίσματα, το δολάριο, το ευρώ και το κινεζικό γουάν, να ευρίσκονται σε πορεία σύγκρουσης μεταξύ τους.

Γνωρίζοντας τώρα ότι, ένα νόμισμα είναι τόσο ισχυρό, όσο και η οικονομία που «εκπροσωπεί», είναι δύσκολο να προβλέψουμε το νικητή – αν και η ζυγαριά φαίνεται να γέρνει μακροπρόθεσμα προς το μέρος της Κίνας, επειδή οι Η.Π.Α. αντιμετωπίζουν τεράστια δίδυμα ελλείμματα, ενώ η Ευρωζώνη, υπό την ηγεσία της Γερμανίας, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα διατηρήσει τη συνοχή της (σχεδόν πάντοτε, ο τελικός κερδισμένος των συναλλαγματικών πολέμων είναι ο χρυσός).  

Φυσικά συμμετέχουν στον πόλεμο και τα άλλα νομίσματα του πλανήτη, όπως το γεν, το ελβετικό φράγκο, η στερλίνα κλπ. - ενώακόμη και η Ν. Ζηλανδία απείλησε ότι θα επέμβει στην αγορά συναλλάγματος, για να ενισχύσει το νόμισμα της από την ανατίμηση, η οποία δυσχεράνει τις εξαγωγές και την επιβίωση της. Εν τούτοις, ευρίσκονται στο περιθώριο της μεγάλης μάχης, με κάποια από αυτά να ανήκουν ήδη στους ηττημένους – εν πρώτοις η στερλίνα, λόγω των τεράστιων αδυναμιών της βρετανικής οικονομίας.

Αυτό που κυρίως φοβάται η Ευρώπη, επίσης η Κίνα, είναι ένα νέο «Νίξον-σοκ» εκ μέρους των Η.Π.Α. Υπενθυμίζουμε εδώ ότι, στις 15.08.1971 ο Νίξον, διακόπτοντας την τηλεοπτική εκπομπή Bonanza, ανακοίνωσε στον αέρα, χωρίς να ειδοποιήσει κανέναν (ούτε καν το ΔΝΤ), το δημόσιο έλεγχο μισθών και τιμών, την έξοδο από τον κανόνα του χρυσού, καθώς επίσης την επιβολή δασμών 10% στις εισαγωγές – κάτω από μία ανάλογη με τη σημερινή κρίση διδύμων ελλειμμάτων.

Αν και ισχυρίσθηκε δε ότι, ο βασικός στόχος του ήταν να μην επιτρέψει στους διεθνείς κερδοσκόπους να κάνουν ότι θέλουν με το δολάριο, όλοι κατάλαβαν την πραγματική αιτία που τον οδήγησε σε αυτήν την αυταρχική, μονομερή απόφαση – μεταξύ άλλων,την αδυναμία της υπερδύναμης να διατηρήσει αποθέματα χρυσού, αντίστοιχα με τα δολάρια που είχε εκδώσει (στην τιμή του Bretton-Woods).

Η Γερμανία και η Ιαπωνία τότε, «υποχρεώθηκαν» σε ανατίμηση των νομισμάτων τους της τάξης του 20%, έτσι ώστε να μην επιβάλλουν οι Η.Π.Α. δασμούς – με εξαιρετικά δυσμενή αποτελέσματα για τις εξαγωγές και τις οικονομίες τους.

Εν τούτοις, οι Η.Π.Α. οδηγήθηκαν δύο χρόνια αργότερα σε έναν καταστροφικό πληθωρισμό ύψους 20% - επειδή οι υποτιμήσειςτων νομισμάτων σπάνια επιτυγχάνουν τα αποτελέσματα που υπόσχονται (αύξηση των εξαγωγών, μείωση των εισαγωγών, ανάπτυξη), ενώ συνήθως εκβάλλουν σε έντονες πληθωριστικές πιέσεις, εάν δεν συνοδεύονται από μία πολύ αυστηρή πολιτική λιτότητας (αποπληθωρισμό στο εσωτερικό).

Ένα δεύτερο μεγάλο πρόβλημα είναι βέβαια τα χαμηλά βασικά επιτόκια των κεντρικών τραπεζών – τα οποία οδηγούν σε ανεξέλεγκτες κερδοσκοπικές «επενδύσεις», δημιουργώντας τεράστιες φούσκες, επειδή αφενός μεν ο καθένας μπορεί να δανεισθεί χωρίς κόστος, αφετέρου δε οι διεθνείς επενδυτές είναι υποχρεωμένοι να αναζητούν υψηλότερες αποδόσεις (άρα να αναλαμβάνουν μεγαλύτερα ρίσκα) για τα χρήματα τους, αφού δεν συμφέρει απλά να τα τοκίζουν.

Στην Ελλάδα τώρα υποθέτουμε ότι, η πλήρης σχεδόν έλλειψη αντιδράσεων, το ότι δηλαδή δεν είμαστε αντιμέτωποι με μεγάλες κοινωνικές αναταραχές ή/και με διαδηλώσεις, όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες (Ισπανία, Πορτογαλία κλπ.), δεν οφείλεται στη «σιωπή των αμνών» - αλλά στο ότι έχει χαθεί εντελώς η εμπιστοσύνη των Πολιτών, σε όλους ανεξαιρέτως τους «Θεσμούς» (πολιτικούς, κόμματα, συνδικάτα κοκ.).

Με κριτήριο δε τα όσα έχουν συμβεί τον τελευταίο καιρό, όπως η ραγδαία άνοδος των «ακραίων» κομμάτων, οι «τρομοκρατικές επιθέσεις», η γενικότερη βία, καθώς επίσης τα γεγονότα της Χαλκιδικής, πολύ φοβόμαστε ότι, η αντίθεση των Ελλήνων δεν θα εκφραστεί και οι «πιέσεις» δεν θα εκτονωθούν μέσω των γνωστών «καναλιών» - αλλά με «πολεμικές» ενέργειες «αντίστασης εναντίον των δυνάμεων κατοχής», εάν όχι «τυφλής βίας», ανάλογες με αυτές που σημειώθηκαν εναντίον των Γερμανών, μετά την ήττα του 1940.

Ελπίζουμε φυσικά να διαψευσθούμε, επειδή κάτι τέτοιο θα οδηγούσε δυστυχώς σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις - οι οποίες, εάν εδραιώνονταν, πολύ δύσκολα θα μπορούσαν να αντιμετωπισθούν από την Πολιτεία.

ΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΟΥ

Ανεξάρτητα τώρα από τα παραπάνω, θεωρούμε απαραίτητο να αναφερθούμε στις παρακάτω πρόσφατες δηλώσεις της Γερμανίδας καγκελαρίουενώπιον εκπροσώπων των εμπορικών επιμελητηρίων της γερμανικής περιφέρειας (πηγή:Bloomberg):

Οι ευρωπαϊκές χώρες που πλήττονται από τις δυσμενείς επιπτώσεις της κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη, μπορούν να διδαχθούν από την εμπειρία της Ανατολικής Γερμανίας και την οικονομική αναμόρφωση που ακολούθησε, μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου”, δήλωσε η κυρία Merkel.

Σε σχέση με αυτή της τη δήλωση, υπενθυμίζουμε πως (άρθρο μας «Λιτότητα, δραχμή ή αναδιάρθρωση»), σύμφωνα με τον αρχισυντάκτη της γερμανικής οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt κ. G.Steingart, σε μία πρόσφατη συνέντευξή του στον ΚτΕ, ελαφρά διαμορφωμένη από εμάς, η Ελλάδα πρέπει αμέσως να αλλάξει δρόμο. Ειδικότερα είπε τα εξής:

Οι δυτικές κυβερνήσεις και το ΔΝΤ αγοράζουν χρόνο, κάτι που δεν σας βοηθάει καθόλου. Η Ελλάδα χρειάζεται μία πραγματική λύση, αφού δεν είναι συνετό να καταπολεμάς μία κρίση χρέους με τεράστια, νέα χρέη…… Τα παιδιά του Σικάγου πήγαν στη Μόσχα, με σκοπό να «συνεφέρουν» την οικονομία με αυστηρή λιτότητα. Η χώρα διαλύθηκε. Οι Γερμανοί αποφασίσαμε στην ενοποίηση ότι, δεν έχει νόημα να μειώνεις συνεχώς τις δαπάνες και να αυξάνεις τους φόρους. Επενδύσαμε πολύ, αυξήσαμε τις εργατικές αμοιβές στην ανατολική Γερμανία. Είχαμε πολύ καλά αποτελέσματα.

Το πρόγραμμά μας δούλεψε γιατί ήταν στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση από όσα κάνετε στην Ελλάδα….. Δόθηκε πίστωση 110 δις € στην Ελλάδα. Στην Αν. Γερμανία, για την αναδιοργάνωση της οικονομίας της, δίναμε 160 δις € κάθε χρόνο, πάνω από δέκα χρόνια. Το ελληνικό πρόβλημα δεν πρέπει να γίνει πρόβλημα του Ευρώ και της ΕΕ. Η Ελλάδα αντιπροσωπεύει μόνο το 2,5% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ, δεν είναι πρόβλημα.

Χρειαζόσαστε περισσότερη αυτοπεποίθηση, αφού χωρίς αυτοπεποίθηση δεν θα βρείτε τη σωστή λύση - η οποία δεν είναι «τεχνικό ζήτημα». Πρέπει οι άνθρωποι να επιστρέψουν στην παραγωγική δουλειά και στην ανάπτυξη…. Η κυβέρνησή σας, ο πρωθυπουργός σας, πρέπει να αλλάξουν κατεύθυνση.

Είμαι σίγουρος ότι τελικά όλοι θα αλλάξουμε κατεύθυνση. Μεταπολεμικά, οι ΗΠΑ εφάρμοσαν το σχέδιο «Morgenthau» για να διαλύσουν τη γερμανική κοινωνία, καταστρέφοντας την τεχνολογία και τη βιομηχανία μας - αυτό κάνουμε στην Ελλάδα τώρα. Προσπαθούμε δυστυχώς να τιμωρήσουμε τους Έλληνες. Θα καταστρέψουμε την ικανότητα της Ελλάδας να επιστρέψει στην ανάπτυξη. Οι ΗΠΑ πήγαν από το σχέδιο «Morgenthau» στο σχέδιο «Marshall». Η Ελλάδα πρέπει να πάει από τη λιτότητα στην ανάκαμψη και ανάπτυξη. Ελπίζω να μη γίνει πολύ αργά”.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Οι ιδιωτικοί υπάλληλοι απολύονται καθημερινά, χωρίς να ενδιαφέρεται κανένας για αυτούς. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις κλείνουν, χωρίς κανένας να ασχολείται με τα προβλήματα τους.

Και τα δύο αυτά γεγονότα συμβαίνουν κατά τα φαινόμενα σκόπιμα, επειδή διαφορετικά δεν μπορεί να επιβληθεί η εσωτερική υποτίμηση και η μείωση των μισθών/εισοδημάτων/τιμών - ενώ δυστυχώς δεν καταγράφεται χωριστά η ανεργία του ιδιωτικού τομέα, η οποία ξεπερνάει προφανώς το 35%.

Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση φαίνεται να επιταχύνει τις αποκρατικοποιήσεις (ξεπούλημα), απλά και μόνο για να μην απολύσει δημοσίους υπαλλήλους - λόγω του ότι είναι η πλέον οργανωμένη 
«δεξαμενή» ψήφων. Ανάλογο ενδιαφέρον για τη συγκεκριμένη ομάδα δείχνει και η αντιπολίτευση - με την ίδια σχεδόν αδιαφορία για τις υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες.

Είναι δυνατόν να μην αντιδράσουν λοιπόν όλοι όσοι δεν βλέπουν κανένα μέλλον, ευρισκόμενοι στο περιθώριο του ενδιαφέροντος όλων των 
«Θεσμών»; Είναι δυνατόν να παραμείνουν αμέτοχοι οι πολίτες, όταν κινδυνεύει η πατρίδα τους - όπως ακριβώς απαιτείται από το σύνταγμα της χώρας τους;

Από την άλλη πλευρά, είναι δυνατόν να παραμείνει ενωμένη μία μη αλληλέγγυα Ευρώπη, στην οποία επικρατούν τα τεχνάσματα (όπως η μυστική συμφωνία της Ιρλανδίας - άρθρο μας) και οι προσπάθειες υποδούλωσης των αδυνάτων χωρών;

Κρίνοντας τουλάχιστον από τα γεγονότα όπως, για παράδειγμα, από την πρόσφατη έμμεση άρνηση της Πολωνίας να συμμετέχει στο κοινό νόμισμα, καθώς επίσης με δεδομένα τα τεράστια προβλήματα της δεύτερης ευρωπαϊκής δύναμης, της Γαλλίας,παράλληλα με ορισμένες άλλες χώρες του κέντρου (Ολλανδία, Αυστρία, Φιλανδία), η διάλυση του ευρώ είναι περισσότερο πιθανή από ποτέ - με τη Γερμανία να ευρίσκεται ήδη στην έξοδο κινδύνου.

Αθήνα, 20. Φεβρουαρίου 2013
Facebook   Twitter   Linked in   

Σταλινική προπαγάνδα στα σχολεία μας

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Σταλινική προπαγάνδα στα σχολεία μας


Θυμόμαστε πριν από λίγες μέρες το δακρύβρεχτο, όσο και γελοίο, ρεπορτάζ της αγαπημένης των τρομοκρατών, «Ελευθεροτυπίας», με τίτλο «Θύλακοι της Χρυσής Αυγής στα σχολεία». Ένα ρεπορτάζ από τους γελωτοποιούς της ελλαδικής δημοσιογραφίας που μίλαγε ακόμα και για χρυσαυγίτες του νηπιαγωγείου και που προκάλεσε άφθονο γέλιο σε όλη την Ελληνική Κοινωνία.
Τώρα διαβάζουμε στην φυλλάδα της σταλινιστής φράξιας της αριστεράς, τον «Ριζοσπάστη», την έκκληση των κομμουνιστών μαθητών προς την Επιτροπή Εκπαιδευτικών Νότιας Αθήνας του ΠΑΜΕ να επέμβει προκειμένου ανασχεθεί «η δράση των οπαδών της Χρυσής Αυγής», όπως αναφέρει το κείμενο. Αναφέρεται, μάλιστα, ότι οι κομμουνιστές μαθητές μοίρασαν και σχετικό υλικό, γεγονός που μας προκαλεί συγκεκριμένα αυθόρμητα ερωτήματα.
Ας δεχτούμε, χάριν της συζητήσεως, ότι πράγματι υπάρχει «δράση οπαδών της Χρυσής Αυγής», που έπεσε στην αντίληψη των εν λόγω κομμουνιστών μαθητών. Για ποιο ακριβώς λόγο θα πρέπει να μπουν εμπόδιο σε αυτή την δράση οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ που λένε στον κόσμο ότι είναι καθηγητές; Δικαιούνται να το κάνουν;
Η πιθανή απάντηση έρχεται από μια παλιότερη δημοσίευση του «Ριζοσπάστη» και πάλι, στην οποία οι κομμουνιστές καθηγητές καταγγέλλουν μία παλιά εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας, σύμφωνα με την οποία απαγορεύονται οι ομιλίες πολιτικού περιεχομένου προς μαθητές ή καθηγητές. Στην δημοσίευση της 19ης Σεπτεμβρίου ο «Ριζοσπάστης» καταγγέλλει την εν λόγω εγκύκλιο ως πρόφαση για να απαγορευτεί η πολιτική ομιλία δύο βουλευτών του ΚΚΕ σε σχολείο.
Η ύπαρξη αυτής της εγκυκλίου δεν απαγορεύει, φυσικά, γενικώς την πολιτική δράση, αλλά την ομιλία, γεγονός που καθιστά παράνομους τους ίδιους τους κομμουνιστές καθηγητές που προσπαθούν να επιβάλλουν με το στανιό στα παιδιά το δηλητήριο του κομμουνισμού.
Αν υποθέσουμε ότι αυτή η εγκύκλιος είναι άξια καταγγελίας, σύμφωνα με τα γραφόμενα στον «Ριζοσπάστη», τότε προφανώς και ένας βουλευτής της Χρυσής Αυγής μπορεί να πάει να μιλήσει σε κάποιο από τα σχολεία της Νότιας Αθήνας, που είναι στην εμβέλεια της Επιτροπή Εκπαιδευτικών Νότιας Αθήνας του ΠΑΜΕ. Αν υποθέσουμε από την άλλη ότι η συγκεκριμένη εγκύκλιος είναι μια εγκύκλιος άξια για να χρησιμοποιείται ως κανονισμός από τα Ελληνικά Σχολεία, τότε και οι συγκεκριμένοι καθηγητές είναι παράνομοι και τα φυντάνια τους που κάνουν πολιτική προπαγάνδα στο σχολείο.
Την επιλογή για του τι ακριβώς ισχύει την αφήνουμε στην Επιτροπή Εκπαιδευτικών Νότιας Αθήνας του ΠΑΜΕ. Όχι ότι ο νόμος παίρνει και πολλές ερμηνείες, αλλά για να δούμε τι θέλουν ακριβώς να επιλέξουν ως νόμο. Σε κάθε περίπτωση είναι γελοίοι και παράνομοι.
Υ.Γ. Άρθρο της «Ελευθεροτυπίας» με τίτλο «Θύλακοι του ΚΚΕ στα σχολεία», θα δούμε; Ρητορική η ερώτηση, φυσικά…

Β. Βιλιάρδος-Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ


Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ: Ανανεώθηκε το εκδοτικό δικαίωμα της Τράπεζα της Ελλάδας για τριάντα χρόνια; Ήταν μνημονιακή υποχρέωση; Ψήφισε το Κοινοβούλιο την αλλαγή του καταστατικού της; Γιατί συνέβη σε μία τόσο προβληματική χρονική περίοδο; Έγραψαν κάτι τα ΜΜΕ;

Η Τράπεζα της Ελλάδας θεωρείται από πολλούς, αιτιολογημένα ή όχι, μέρος του προβλήματος της πατρίδας μας - αλλά και μέρος της μελλοντικής λύσης του. Ο λόγος είναι το ότι, η κεντρική τράπεζα είναι το εποπτικό όργανο όλων των υπερχρεωμένων σήμερα ελληνικών τραπεζών, μέσω αυτής παρέχεται στο χρηματοπιστωτικό σύστημα ρευστότητα (ELA), είναι ένας από τους μετόχους της ΕΚΤ, παρά το ότι δεν ανήκει στο δημόσιο και τόσα πολλά άλλα.

Ειδικά όσον αφορά την έννοια «μέρος του προβλήματος» υπενθυμίζουμε ότι, η ΤτΕ ειδοποίησε τα πολιτικά κόμματα για την ραγδαία αύξηση του ελλείμματος το 2009 (πριν από την εισβολή του ΔΝΤ), η ΤτΕ «κατηγορήθηκε» ότι διευκόλυνε ορισμένους κερδοσκόπους στα τέλη του ιδίου έτους (ανοιχτές πωλήσεις, Τ+3), ειπώθηκε πως συμμετείχε αργότερα στην αυθαίρετη μετατροπή των ρευστών περιουσιακών στοιχείων κάποιων ασφαλιστικών ταμείων, καθώς επίσης δημοσίων οργανισμών σε ομόλογα του δημοσίου, τα οποία στη συνέχεια «κουρεύτηκαν» κοκ.   

Στα πλαίσια αυτά, μετά από έρευνα στον Τύπο σε σχέση με τα ερωτήματα που θέσαμε στον τίτλο, βρήκαμε την παρακάτω ανακοίνωση, από τις 24. Απριλίου του 2012:

"Η Τράπεζα της Ελλάδος, στο πλαίσιο των διατάξεων του άρθρου 19 παρ. 2 του ν. 3556/2007, γνωστοποιεί ότι, σύμφωνα με απόφαση του Γενικού Συμβουλίου της, θα υποβληθεί προς έγκριση στην 79η Ετήσια Τακτική Γενική Συνέλευση των Μετόχων της 24ης Απριλίου 2012, η τροποποίηση των άρθρων 1, 8, 13, 26, 28, 31, 55Α και 71 του Καταστατικού της.

Κατά βάσιν,  με τις προτεινόμενες τροποποιήσεις καθιερώνεται στην Τράπεζα της Ελλάδος συλλογικότερο σχήμα λήψης αποφάσεων και εξαλείφεται οποιαδήποτε, ήδη πρακτικώς ανύπαρκτη, περίπτωση σύγκρουσης συμφερόντων σχετιζόμενης με την άσκηση της εποπτικής αρμοδιότητας. Τα ανωτέρω αποτελούν, άλλωστε, εκπλήρωση υποχρεώσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας, προβλεπόμενων στο Παράρτημα του ν. 4046/2012 με τίτλο «Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής».

Περαιτέρω, παρατείνεται έγκαιρα, όπως γίνεται πάντοτε, η διάρκεια της Τράπεζας και ρυθμίζεται ειδικότερα η μακροπροληπτική αρμοδιότητα της Τράπεζας σύμφωνα με τη σχετική Σύσταση ΕΣΣΚ/2011/3. 
(ΕΣΣΚ =  Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Συστημικού Κινδύνου).

Εν τέλει προστίθεται διάταξη προκειμένου να αποτελέσει την αναγκαία νομική βάση για την, κατ’ εφαρμογή πρόσφατης σχετικής απόφασης των Υπουργών Οικονομικών των χωρών της Ευρωζώνης (Eurogroup), μεταφορά, ειδικώς για τις χρήσεις 2012-2020, προς το Δημόσιο των εσόδων από τα ομόλογα αυτού που η Τράπεζα κατείχε στο επενδυτικό της χαρτοφυλάκιο την 31.12.2011.

Το Καταστατικό της Τράπεζας τροποποιείται με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των Μετόχων, η οποία κυρούται δια νόμου (άρθρο 7). Για την προτεινόμενη τροποποίηση ελήφθη η προβλεπόμενη Γνώμη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Παρατίθεται στη συνέχεια, σχέδιο της ως άνω τροποποίησης
".

 

Στη συνέχεια, λάβαμε την εξής τοποθέτηση φίλου της σελίδας μας, την οποία φυσικά δεν μπορούμε, δεν θέλουμε καλύτερα να αξιολογήσουμε, επειδή δεν ανήκει στο γνωστικό μας πεδίο - όπως δεν την αξιολογεί ουσιαστικά και ο ίδιος:  

"Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι, από τον Ν4046/2012 δεν προκύπτει καμία υποχρέωση παράτασης του εκδοτικού δικαιώματος της ΤτΕ.  Επιπλέον το ΕΣΣΚ/2011/3, ενώ αναφέρεται στον ρόλο των Κεντρικών Τραπεζών (ως προς τις «micro και macro»προληπτικές τους αρμοδιότητες), εν τούτοις από πουθενά, κατά την γνώμη μου φυσικά, δεν προκύπτει ότι πρέπει μία χώρα να παρατείνει το εκδοτικό προνόμιο της Κεντρικής Τράπεζας και να της απαγορεύει να συστήσει καινούρια - μεταβιβάζοντας τη μετοχική συμμετοχή της Κεντρικής Τράπεζας στην ΕΚΤ, στο νέο νομικό πρόσωπο.

Πρόκειται όμως για νομικά και συνταγματικά θέματα τα οποία δεν ισχυρίζομαι ότι κατέχω. Εν τούτοις πιστεύω ακράδαντα ότι, η ΤτΕ (και το καταστατικό της) είναι τόσο μέρος του ελληνικού προβλήματος όσο και μέρος της επίλυσης του Μία απλή ανάγνωση του καταστατικού της πείθει για αυτή μου τη θέση.

Στην Βουλή, τόσο στην ψήφιση επί της αρχής (17/12) όσο και επί των άρθρων (18/12), από κανένα κόμμα και από κανέναν εισηγητή δεν γίνεται αναφορά στο άρθρο 165.  Η παράγραφος 7 αυτού του άρθρου παρατείνει την άδεια της ΤτΕ έως το 2050 - εάν δεν κάνω λάθος βέβαια.  

Κανένα απολύτως κόμμα δεν κάνει κάποια αναφορά - παρά το ότι η αντιπολίτευση καταψήφισε το νομοσχέδιο. Κατά ένα περίεργο τρόπο δε, οι τοποθετήσεις όλων των συμμετεχόντων φτάνουν έως το άρθρο 164 και προσπερνούν το 165 Ο δε εισηγητής του νομοσχεδίου από τη συμπολίτευση, τόσο στην εισήγηση στις 17/12 όσο και στην Β! ανάγνωση που προηγήθηκε στην επιτροπή, δεν αναφέρθηκε στο συγκεκριμένο άρθρο.  

Όσον αφορά την επιτροπή ούτε και εκεί κάποιος από τους βουλευτές της αντιπολίτευσης έθεσε το θέμα στην Β! ανάγνωση, στις 13/12.  Για να το διαπιστώσει κανείς αυτό θα πρέπει να παρακολουθήσει από την διαδικτυακή σελίδα της βουλής το σχετικό βίντεο (177 λεπτών στις 13/12).  Στην συγκεκριμένη συνεδρίαση παραβρέθηκε, μεταξύ άλλων, ο Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών, ο οποίος δήλωσε αναρμόδιος για ζητήματα που αφορούν στην ΤτΕ.

Τελικά αυτό που έχει σημασία, είναι τι ακριβώς  θα συνέβαινε, στην υποθετική περίπτωση που δεν θα ανανεωνόταν το εκδοτικό προνόμιο της ΤτΕ.  Έχω την εντύπωση ότι υπάρχει νομικό κενό στην Ευρωπαϊκή Ένωση.  Επίσης θεωρώ ότι, μέχρι και την δημοσίευση του νόμου στο ΦΕΚ, η Ελλάδα, ακόμη και μετά την υπογραφή των μνημονίων που εν δυνάμει μεταβιβάζουν την περιουσία του ελληνικού κράτους στους δανειστές, είχε πολύ ισχυρή διαπραγματευτική θέση διεθνώς (εάν δεν ανανέωνε το εκδοτικό προνόμιο).

Βέβαια, για όλα αυτά δεν είμαι αρμόδιος, πιστεύω ότι υπήρχε σοβαρός λόγος να ψηφιστούν από τη Βουλή και προφανώς δεν είμαι οπαδός των θεωριών συνομωσίας. Είμαι δε σίγουρος ότι, η γνώμη ενός συνταγματολόγου θα ήταν πολύ πιο χρήσιμη, από τις δικές μου υποκειμενικές απόψεις και απορίες - μία γνώμη που φαντάζομαι ότι θα ζήτησαν και θα πήραν οι Έλληνες βουλευτές, πριν ακόμη ψηφίσουν τα παραπάνω".

Όπως έχουμε ήδη αναφέρει, δεν έχουμε συγκεκριμένη άποψη για το όλο θέμα της κεντρικής μας τράπεζας - ενώ θεωρούμε ότι, δεν θα ήταν αρνητικό να δοθεί σημασία και να ερευνηθεί το θέμα από τους ειδικούς, καθώς επίσης να ενημερωθούν, ως οφείλουν, οι Έλληνες Πολίτες.